No może nie totalne przeciwieństwo, ale faktycznie dużo gorzej niż serial. Nie wiem czy to wina Pazury, czy jakby na kacu pisanych dialogów.
Serial lubię, naprawdę bawi ale film słabiutki..

Nigdy nie byłem pod urokiem serialu, zatem nie mam skali porównawczej. Ot, komedyjka małozabawna, albo raczej małorechotliwa.

Co do dialogów: skąd to przekonanie u osób je piszących, że cechą języka ludzi prostych, zamieszkujących prowincję - jest umieszczanie orzeczenia na samym końcu zdania. Owszem, tak się czasami mówi i nie jest to błąd. Czasami! Lecz kiedy trzy czwarte zdań w filmie ma czasownik na końcu - to rzecz staje się irytująca po prostu.
PS To dobrze, że pan Radosław Pazura mówi własnym głosem po angielsku. Ale może niech nie wmawiają widzom, że z niego jest prawdziwy Amerykanin.

Jeszcze o niby-wiejskich dialogach.
Jeśli prawie każde zdanie kończy się czasownikiem – bo autor dialogów święcie wierzy, że tak się właśnie mówi na polskiej prowincji – to rzecz staje się cokolwiek irytująca.
Przykłady:
„Tobie co, diabeł UKAZAŁ SIĘ?”
„O, widzę, że tu inne nabożeństwo ODPRAWIA SIĘ!”
„Jakby Michałowa w cuda WĄTPIŁA, to tutaj namacalny dowód JEST.”
„Jakby ta ewolucja to w tej Ameryce dalej POSZŁA.”
„Gad zimny po mojego trupa PRZYSZEDŁ.”
„Człowiek nie może tak ZMIENIĆ SIĘ… nagle, na niekorzyść.”
„A jakby my tak we czterech jaki biznes ZAŁOŻYLI?”
„Gotówki NIE MAMY… chwilowo.”


Żenada!

Słuszna uwaga... Zresztą jeszcze nigdy nie słyszałam, żeby ktoś mówiący gwarą stawiał "się" na końcu zdania. Jak już ma być orzeczenie na końcu, to raczej "diabeł się ukazał", "nabożeństwo się odprawia".

No dzisiaj leciał na tvp seriale i wcale mnie nie zainteresował w przeciwieństwie do serialu.