Jeśli miałbym się doszukiwać przesłania, to z całą pewnością nie będzie się ono wiązało propagowaniem wolnej miłości. Przeciwnie, raczej z ostrzeżeniem przed traktowaniem swojego życia i miłości jako gry. Przed zabawą w życie.

Na pierwszym planie jest musical, zabawa konwencjami, cytatami filmowymi, żart. Jeśli się jednak dobrze przyjrzeć, to wcale nie jest tak zabawnie. Główny bohater, Frank, jest przeraźliwie samotny. Opowiada o swoim życiu w piosence I'm Going Home. Wraca do domu, którego nie ma. Przecież tak naprawdę wcale nie jest mu spieszno z powrotem. I to staje się przyczyną buntu jego służących. Frank błąka się gdzieś po bezdrożach kosmosu poszukując szczęścia i nigdzie go nie znajduje. Jego słowa: "Wszędzie życia jeden bieg smutny tak" dobitnie o tym świadczą. "Pustka, smak samotność, gorzkie łzy". "Ból, rozstanie. Sensu brak". Tak widzi własne życie usprawiedliwiając się przed Riff Raffem i Magentą ze swoich szaleństw. Nie jest jednak bez winy. Za pustkę, jaką odczuwa odpowiada narcyzm. Nie potrafi pokochać, przebaczyć, zbudować jakiejkolwiek trwalszej relacji. Wystarczy go zranić, a zamknie się w sobie i zniszczy każde uczucie. Columbia oskarża Franka o emocjonalny wampiryzm. Ona sama, Eddi, Rocky są kolejnymi ofiarami niestałości i płytkości uczuć Franka. Braku empatii i zdolności do miłości. Potrafi jedynie uwieść, rozbudzić zmysły. Nic więcej. A potem ogarnia go nuda, którą zabija kolejną miłostką. "Nie łatwo jest dobrze się bawić" - tak cynicznie podsumowuje wyrzuty zakochanej w nim Columbii. On się po prostu uchyla od życia i od miłości. I udaje przed samym sobą, że jest to tylko rodzaj gry. "Nawet od uśmiechu może rozboleć twarz" - bardzo gorzkie. Zwłaszcza jeśli uśmiech jest wymuszony i przesłania ból. Erotyka jest dla niego tylko ucieczką, zapomnieniem. Urzeczywistnia sen o bliskości. Kogo, jak nie samego siebie ma na myśli śpiewając: "Co się stało z ... Fay Wray? Z delikatną sylwetką jej? Całą w satynowej mgle. A ja płakałem, bo też wyglądać chciałem jak ona." Zamyka oczy, kocha się i jest przez chwilę Fay Wray. Dziewczyną kochaną bezgraniczną miłością. Szkoda tylko, że jedynie w "erotycznym koszmarze. " Przedostatnia piosenka, Super Heroes, jak na komedie nie jest wesoła. Brad i Janet, do niedawna przeciętni i dość naiwni zakochani, teraz okaleczeni przez Franka, próbują odnaleźć sens swojego istnienia. Prawdziwi Super Heroes ;)

Film wcale nie musi mieć konkretnego przesłania, jest rozliczeniem z pewną tradycją. I tu wcale nie chodzi o wyśmianie tanich efektów specjalnych; epoka taniego science-fiction to epoka straszliwie naiwnego optymizmu i dziecinnej wiary w ludzkość. Tymczasem bohaterowie O'Briena w zetknięciu ze złem się zmieniają, I to nas prowadzi do znacznie starszej tradycji, biblijnej mianowicie. To film o zerwaniu owocu z drzewa poznania ("your apple pie don't taste too nice!"); o niemożliwości powrotu, gdy przekroczy się pewną granicę. Przecież Brad i Janet to nie postaci, to archetypy mężczyzny i kobiety niedotkniętych jeszcze grzechem. Adam i Ewa. Frank N. Further to wąż. Przewrotność polega na tym, że brak tu Boga.
Jednak gdy dodamy do tego Kabałę, robi się naprawdę ciekawie. Rocky to Golem, a przecież według Kabały pierwszym golemem był Adam (aż do momentu tchnięcia w niego życia). Frank ma boską wiedzę, o ile nie pełni roli samego właśnie Boga.
Kolejna istotna rzecz, która nam umyka przy pierwszym oglądaniu - Frank, Riff-Raff, Columbia i Magenta obecni są w kościele, gdy Brad się oświadcza Janet. A zatem ich przybycie do zamku było zaplanowane? Czy w takim razie Frank ściągnął ich, wiedząc, że przyczynią się do jego zguby? Czy chciał tylko zatruć młode umysły? Jest równocześnie Bogiem i Szatanem, a ginie jak człowiek, który naruszył boską tajemnicę.
No i kamp, kamp, kamp! Fabuła mogłaby być tylko pretekstem dla tego, co się dzieje na ekranie, a nadal film pozostałby czystą zajebistością.

właśnie takich odpowiedzi oczekiwałam, dzięki wielkie.

według mnie przesłanie tego filmu to sprawdź z kim idziesz do łóżka (nie każda dziewczyna wskakująca pod kołdrę może być dziewczyną) :P

mysle, ze brad zauwazyl, ze frank to nie kobieta :flies away: