Szczerze w książce jest to napisane tak jakby ona musiała za niego wyjść, bo inaczej się nie dało... (matka tego chciała, siostra i jej mąż) On ją tak długo kochał, ale czy to powód dla którego ona go pokochała? Ja jednak wolałabym inne zakończenie ;/

z tego co pamiętam to w książce najpierw Marianna zaczęła pułkownika szanować, chyba dopiero później zaczęła go kochać. Ale pewności nie mam, bo mi pamięć szwankuje czasem :)

Tak jak napisałaś - później zaczęła go kochać z całego serca (według książki). Sądzę, że byli szczęśliwi.

No i zachwyciło ją jak pięknie interpretował poezje :D

Sądzę że byli szczęśliwi. Brandon zresztą chyba długo nie pożył bo starszy był o prawie 20 lat a płeć męska słaba jest i krócej żyjąca. Poza tym wyglądał w filmie na cierpiącego (wrzody na żołądku, albo coś z wątrobą) i cały był taki jakiś marny. Willoughby zapewne otruł swoją bogatą niekochaną żonę i ożenił się w końcu z Marianną. Potem żyli długo i szczęśliwie do końca kłócąc się z Eleonorą i Edwardem kto jest bardziej Rozważny a kto bardziej Romantyczny.

Nie wiem co Austen miała z tym swataniem młodych, delikatnych dziewczyn z dojrzałymi mężczyznami:D

Witek, przepiękna interpretacja ❤️

Według książki: "(...) przyjaciele stwierdzili z zachwytem, że Marianna, budując jego szczęście, znalazła własne. Nigdy nie potrafiła kochać inaczej jak całym sercem i po pewnym czasie całe swe serce oddała mężowi, tak jak niegdyś panu Willoughby'emu".
Zabrakło mi choćby w ostatnich rozdziałach rozwinięcia ich wątku i mam wrażenie, że Austin potraktowała go trochę po macoszemu. Ale niewątpliwie jej zamysłem było uczynienie ich szczęśliwą parą, więc trzeba wierzyć na słowo :-)