Ja natomiast wydaje mi się popłynąłem całościowo. Byłem dzień po innym filmie z odtwórczynią głównej roli (również stworzyła scenariusz - wielki plus) i nie ukrywam, że lubię sobie pooglądać piękne dziewczyny (przeurocza) w przyzwoicie ciekawych romansidłach, toteż spodziewałem się czegoś lekkiego. Zaczęło się bardzo lekko, motyw brata i jego złote rady na korzystanie z uroków kariery, po czym sama kreacja partnerki. O dziwo nie starałem się za bardzo rozkminiać co i jak po co, ukryte sprawy, druga osobowość, rozdwojenie jaźni czy inne takie, ot rzadko mi się to zdarza, ale udało mi się po prostu wniknąć w to i cieszyć się obrazem jako całością, bez zbędnego dzielenia i obdzierania dzieła na części, oraz zastanawiania się nad oceną na filmwebie w połowie filmu.

To co zobaczyłem pod koniec i kiedy zrozumiałem koszmar (może i faktycznie wyłożone na tacy) i tragedie tego w co popadł pisarz wgniotło mnie w fotel. Prawdopodobnie dlatego, że podejrzewam siebie o chorowanie na coś co polega na nie zgłębianiu i życiu i poznawaniu drugiego człowieka, lecz na zbytnim myśleniu, dopowiadaniu sobie czegoś co niekoniecznie istnieje, domysłach ogólnie i generalizowaniu, i w ogóle częstszym mędrkowaniu i chęci zbawiania świata (czy uzdrawianiu ludzi) aniżeli słuchaniu partnerki i byciu dla niej. Nie chce się wypowiadać za innych (ale się wypowiem! :D), ale czuję, że iluzoryczna kreacja tego co byśmy chcieli w życiu od partnera zamiast nauczyć się akceptować i cieszyć wszystkimi drobiazgami i nie traktować ich jako zalety czy wady, tylko jako full package i przede wszystkim komunikować się szczerze to problem wielu związków. Nawet niekoniecznie tych miłosnych, mowa również o przyjaźni czy więzach rodzinnych, choć to oczywiście wszystko nieco się różni między sobą.

O końcówce nie wiem co powiedzieć. Bardzo pozytywnie, rokuje nadzieje. To lubie w takich właśnie filmikach, a może jednocześnie to jest moja zguba. Pozwalają mi wierzyć, że jest coś takiego jak przeznaczenie, miłość po grób czy inne takie duperele, kiedy życie niekiedy nie układa się tak jak w naszym ulubionym filmie. Jednak nadzieja wciąż pozostaje i chyba nie ma w tym nic złego. Plus śliczne, ciekawe kobitki - wybaczcie szowinizm

dobrze powiedziane. zgadzam sie