On na siłe chce sprawić sobie ból, czy też może chce naprawić swoje błędy. Osobiście utożsamiam się z tą sytuacją. Zaledwie tydzien temu miałem kryzys z dziewczyną, nadal nie wierze że może się to naprawiło, czy też jutro mi nie powie "jednak nie". Bo tak jak główny bohater nie jestem "zabawowaym" człwowiekiem, jestem młodym człwoiekiem ale nie kręcą mnie dyskoteki i te sprawy, nie pije nie palem (nawet okazjonalnie). Dla niej postanowiłem się zmienić, znamy się dwa lata. Drugi problem mieszkmy od siebie ponad 250km. Ale dała mi szanse. Kocham ją.
Do czego zmierzam, jak sądzicie w jaki sposób on to rozegra. Ja na jego miejscu pewnie tak samo jak on spróbował bym od nowa, lecz z drugiej strony rozum podpowiadał by mi "z daleka od niej, poznałeś ją rozbierała się przed innym, wolała zabawe z kolegami", nie wspomnie o tej "przerwie", to słowo nadal napała mnie wielkim strachem i serio to słowo boli. A ona właśnie chciała lekką przerwe "jeden dzien w tygodniu", ale po co? Skoro się kogoś kocha, chce się z nim być to na co komu przerwy? Licze na wasze opinie. Jeśli ktoś nie rozumiem kompletnie nic z tego co napisałem (czasem gdy pisze "bez tchu" to moja składnia jest niezrozumiana - sam mam z tym problemy).