Ja

Bardzo podobne klimaty,ale moim zdaniem ,,Sierpień w hrabstwie Osage'' to lepszy film.

I z tym się zgadzam.

Z tym też się zgadzam. :)

Też mi przyszło takie skojarzenie. Każdy film jest bardzo dobry. Sędzia odebrałam jako spokojniejszy może dlatego, że dotykał tematów między ojcem a synem. Hrabstwo przeżyłam bardziej.

Nie mialam.
Ten duzo lepszy moim zdaniem. Siedze zaryczana.

Mnie rówież przyszło do głowy porownanie do ,,Sierpnia...". Filmy łączy podobny klimat, cięzkie relacje rodzinne i perfekcyjne aktorstwo.

identyczne skojarzenia :), choc Osage jednak ciezszego kalibru

To porównanie to zdecydowanie obraza dla tego filmu, "sierpień..." jakoś zniosłam, chociaż marzylam o końcu ten obejrzalam obejrzałam z przyjemnością.

"Sierpień..." był trudniejszy w odbiorze, także emocjonalnie. Rzeczywiście "Sędzia" jest filmem dość przyjemnym, mniej wywymagającym, ale też płytszym - moim zdaniem. A mimo to porównanie tych dwóch filmów uważam za zasadne, zwłaszcza na płaszczyźnie skojarzeń :)

Zgadzam się, ale przez to, że "Sędzia" jest płytszy i lżejszy lepiej go wspominam. I choć filmowym koneserem nie jestem, to uważam, że czasem każdy musi taki "Sierpień" obejrzeć.

Miałam identyczne skojarzenie, to takie prawnicze osage.

dla mnie Sędzia jest o niebo lepszy, ale przez subiektywne preferencje. Na "Hrabstwie" byłam w kinie i ten film mnie tak sponiewierał emocjonalnie, że szok. Oczywiście zawiera wszystkie elementy dobrego filmu- dobra obsada, wspaniała gra aktorska, zaskakujące wątki. Ten film jest świetny, ale ja osobiście mam inne preferencje, nie za bardzo przepadam za smutnymi zakończeniami, jednak zawsze gdzieś tam szukam jakiegoś pozytywnego oddźwięku. Tutaj nadmiar patologii mnie po prostu emocjonalnie przygniótł. Powtarzam- film jest świetny, ale jak dla mnie za smutny :D "Sędzia" jest filmem bardziej nastawionym na publikę, co by się widzom mogło spodobać. W "Hrabstwie" było pełno elementów zaskoczenia, w "Sędzi" można było wiele elementów przewidzieć. Mimo wszystko ten drugi film bardziej mi podszedł, uważam, że gra aktorska była na wysokim poziomie, przeplatały się śmieszne sceny, dobrze był wyważony emocjonalnie dla przeciętnego widza. Rzadko kiedy filmy, które oglądam w domowym zaciszu tak mnie poruszają, zazwyczaj magia wielkiego ekranu w kinie, ciemność sali kinowej na mnie działają, że film jest wow. Jak oglądam film na laptopie, rzadko kiedy mam podobne odczucia. A "Sędzia" u mnie sprowokował takie właśnie "wow, ale to było dobre...". :)

Rozumiem :)

Miałem podobne skojarzenie, głównie ze względu na mieszanie się dramatu i humoru, prowincji, sentymentu i trudnych relacji. Chyba można powiedzieć, że to już pewien nurt.

ja miałam ;)

Szczerze?
Hrabstwo to był dobry film, ale w porównaniu do tego filmu jest dla mnie co najmniej niewiarygodny. Osage to film, który pierwowzór ma w sztuce teatralnej i powiem Wam, że gdy zobaczyłam ten temat, i zaczęłam myśleć o tym porównaniu, to dopiero teraz mnie uderzyło, jak ogromna jest różnica między tymi dwoma filmami. (nie wiem jak się skończy, jestem w trakcie oglądania) Historia ("Sędzia") nie ma jakiś zawrotnych punktów, wymysłów, ale przez to jest taka prawdziwa. Emocje wygrywane tutaj przez duet Downey - Duvall są bardzo mocne. A także całe drugie tło - Glen, który niby ma rodzinę, kochającą żonę i dzieci, swój warsztat pracy i jest blisko ojca i niepełnosprawnego brata, a gdzieś w środku siedzi w nim żal, że ze względu na wypadek został w tym miejscu i nic "ciekawego" nie wydarzyło się w jego życiu, niepełnosprawny Dale oraz cała ta sytuacja z Sam. Ten drugi plan jest bardzo obfity w wątki, a każdy wydaje się dopracowany na tyle, że nie tworzy nam to chaosu fabularnego. Siedzę i nie mogę oderwać oczu, jakbym oglądała dobry thriller (a jestem przed sesją i powinnam godzinę temu przerwać i iść się uczyć :P). Emocje trzymam na wodzy, bardzo się staram nie dać się ponieść temu filmowi, ale nie wiem jak będzie pod koniec.
A w Hrabstwie mnie cała historia właśnie nudzi. Jest za dużo wątków, ale mam wrażenie, że nie są one poprowadzone spójnie, tylko wyczuwam tam lekki chaos. Za bardzo uderza mnie jego teatralność, ponieważ widać, że jest to sztuka napisana pod aktorów, żeby móc zaprezentować swój warsztat. Pod tym względem ten film to perełka, ale jest za ciężki. I to nie z powodu historii, a bardziej dlatego, że to aktorstwo (w moim przypadku) odwraca uwagę od historii samej w sobie. Nie jest to tam odpowiednio wyważone. Jest to świetny pokaz umiejętności aktorskich galerii sław, ale dla mnie nic poza tym.
Takie mam odczucia, ale lecę oglądać dalej :P

Tak jak ktoś już napisał "Sędzia" łatwiej trafia do szerokiego grona odbiorców przez jego groteskowość. W "Osadzie..." mamy do czynienia z większą ilością złożonych postaci, a sam film opiera się tylko i wyłącznie na portretach psychologicznych członków rodziny - przez co jest "cięższy" i mniej przystępny dla widza :) Mnie oba się podobały jednak osada jest mi bliższa :>

Zgadzam się z Tobą. Sędzia to obraz bardziej przekonujący, nośnikiem dramatu relacji rodzinnej jest tu męski ból. Wydaje się, że widz bardziej ceni próby naprawy trudnych związków między mężczyznami. Relacja matki z córką naznaczona jest swoistą babską histerią i nie zawsze ciężar gatunkowy jest tu czytelny. Niemniej jednak teatralność w Hrabstwie, o której wspomniałaś, czyni z tego filmu smakowity kąsek.

ja miałam dokładnie takie same odczucia związane z ''sedzia'', aczkolwiek w ''.hrabstwie'' cenie wlasnie to przejaskrawianie, teatralnosc niektórych spraw, scen, dzięki temu lepiej czułam atmosferę tego filmu.. dla mnie oba filmy były wspaniale i nie jestem w stanie wybrać lepszego..

to samo skojarzenie miałam i też wydaje mi się że Sędzia jest gorszą wersją zobrazowania podobnej tematyki.

Też miałam takie wrażenie. To chyba przez podobną tematykę (obyczajowe filmy, w których głównym tematem jest rodzina i jak naprawić więzi łączące poszczególnych jej członków).