Ja też nie czytałem ,ale wydaje mi się że on nienawidził kobiet i w zemście szukał pocieszenia.

W filmie sam Cesar wyjaśnia ten mechanizm, tłumacząc, że nie widzi sensu w życiu i nie czuje się szczęśliwy, a przetrwać pomaga mu jedynie myśl, że inni ludzie są tak samo nieszczęśliwi jak on. Clara była najradośniejszą mieszkanką domu, uśmiech nie schodził jej z ust i dlatego właśnie ona stała się jego ofiarą. Nienawidził jej za to, że była tak szczęśliwa i usilnie starał się zmienić ten stan rzeczy. Pod koniec filmu dostaje się również sympatycznej pani Veronice. Zawsze uśmiechnięta i życzliwa starsza pani, zdecydowanie zadowolona z życia. Po słowach Cesara nie była już tą samą osobą co wcześniej i to właśnie czyniło Cesara szczęśliwym - nieszczęście innych ludzi. Tak jak napisałaś w ostatnim zdaniu, był to człowiek zaburzony emocjonalnie, o bardzo niskim poczuciu własnej wartości - świadczą o tym choćby słowa, które kieruje do swojej chorej matki - "jestem śmieciem, któremu dałaś życie" czy coś w tym stylu. Nie czytałam książki, więc jedynie w oparciu o film twierdzę, że chora osobowość była jego jedyną motywacją.

Brawo, bardzo dobrze to interpretujesz ,lepiej już chyba nie można było tego zrobić :)
Zgadzam się z Tobą w stu procentach i nie z sympatii,że jesteśmy z tego samego rocznika ,tylko dlatego iż masz po prostu rację pisząc tak trafnie. ;)

:-)))

Co ma oznaczać ten uśmiech proszę Panią? ;)

Nic szczególnego. Po prostu reakcja na miły komentarz. Pozdrawiam rocznik 76 ;-)

Nic szczególnego powiadasz ;) W takim razie miło reagujesz na pewne komentarze.
Dziękuję za pozdrowienia...tak sympatycznej osobie jak Ty, one również się należą :)

Oh get a room already:P

Co tam blukosz?