Najlepsza scena jest jak pan Janek rzyga do kibla.

to akurat niesmaczne....

Niekoniecznie. Bo tu nie samo rzyganie się liczy, tylko mina "pana Janka", kiedy wstaje znad sedesu. To jedyna scena w filmie, kiedy jest sam i przed nikim nie musi grać twardziela. I to widać w jego minie.
Dobrze to Jakus zagrał. Przez ten jeden jedyny moment w filmie jest człowiekiem.
Ciekawe, czy sam tak chciał, czy reżyser mu kazał.

Wczoraj oglądałem samowolkę i się zastanawiałem po co ta scena rzygania. Nic nie wnosi. A jednak uświadomiłeś mi, że... faktycznie.

W jednej chwili na gębie zazwyczaj wykrzywionej cynicznym uśmieszkiem, albo wściekłością,
widać coś jakby zmęczenie wiecznym udawaniem i obrzydzenie do samego siebie. Pewnie zdał sobie sprawę, że przekroczył granice - w końcu nikt normalny tak bliźniego nie traktuje.

Może to reżyseria, a może inwencja samego aktora, oni w wywiadach często mówią, że w takich jednowymiarowych postaciach lubią poszukać jakiegoś kontrapunktu - bydlaka trochę uczłowieczyć, a chodzącą świętość (nuda!) trochę odbrązowić.

Podobnie odebrałem tą scenę- zwłaszcza po tej opowieści jak to w wiezieniu miał ciężko - możliwe, że tam się nad nim znęcano i teraz w woju odgrywał twardziela, ale mu się przypomniało, gdy sam robił to komuś innemu...

Trafiłeś w sedno.

Jak dla mnie to ta gdzie Janek polewa Michalaka prysznicem, oraz ta gdzie jest pierwsza zbiórka.

A moja ulubiona scena...dziadki balowały a Kowalski z Michalakiem prysneli po cichutku. ..uwielbiam takie ucieczki! !!