Żadnej warstwy słownej, jedynie obraz i akompaniująca warstwa muzyczna.
Wręcz natarczywie nasuwa się skojarzenie z niemym kinem. A jednak!
A jednak jest to film, który operując jedynie obrazem jest czytelny. Wręcz bardzo wymowny.
Brak mi słów uznania dla Rona Fricke. Każda kompozycja kadru doskonała, przemyślana i
piękna. Każda sekwencja konsekwentna i celowa. Wielkie, wielkie brawa panie Fricke!
Właściwie nie wiem do jakiej kategorii zakwalifikować ten film; czy do dokumentu, czy jednak
uznać film za w pełni artystyczny. Jakkolwiek go klasyfikować jedno jest pewne: operator kamery
dokładnie wie co robi i do tego ma za każdym razem pomysł na ujęcie.
Ktoś tu napisał wcześniej, że film ten jakoby niczego nie uczy. Moim zdaniem uczy bardzo wiele,
trzeba jednak uważnie patrzeć, bo wbrew pozorom dzieje się dużo na ekranie. Jednak film ten
wymaga skojarzeń i nieco wiedzy.

A jeśli ktoś chce oglądać film podróżniczy to polecam National Geographic - tam takich do bólu.
W tym filmie o co innego chodzi...

Wielkie brawa za muzykę dla pani Lisy Gerrard (to ta od wokaliz w Gladiatorze) i Dead Can
Dance, świetnie dopełniająca obraz, zawsze osadzona w treści - na temat.

Jeden z najlepszych filmów jakie w życiu obejrzałem!