Seans Samsary przypomina mi trochę wycieczkę do muzeum, kiedy jest za darmo i chce się obejrzeć jak najwięcej eksponatów. Po kilkudziesięciu obrazach pod nos mogą podstawić wam nawet Rembrandta a i tak miniecie go obojętnie. Wydaje mi się, że najlepiej oglądać to po prostu na raty, bo po kilkudziesięciu minutach następuje zmęczenie materiału. Poza tym seans całości pokazuje wyraźnie, jak bardzo film ten zrobiony jest "na jedno kopyto" - kamera sunie na jakimś żyroskopie a w tle leci uszlachetniająca muzyka (z ewentualnym wariantem "przyspieszenia"). I mimo że obrazy są naprawdę piękne, po kilku dniach w głowie zostaje jednie pamięć po "wygaszaczu ekranu z tapetami Windowsa".