Popełniłem jeden zasadniczy błąd i wybrałem się na film "w ciemno". Nie miałem więc pojęcia że jest to adaptacja obrazów. Tym trudniej było mi zrozumieć dobór wnętrz, jakimi dysponował reżyser. Nie byłem też w stanie pojąć czemu tyle jest tutaj nagości. Teraz gdy obejrzałem dzieła malarza do których odnosi się film jestem w stanie uchwycić sens tego przedsięwzięcia.
Muszę przyznać, że Deutsch sprytnie sobie to wszystko ułożył. Niestety ramy w jakie ubrał swój "obraz" są nierówne. Nawet wiedząc do czego się odnosi, nie mogę wybaczyć braku konsekwencji. Większość nowel nawiązuje się do historii kina, więc nie rozumiem dlaczego nie wszystkie? Byłby w tym jakiś klucz. Przedostatnia scena nie jest poprzedzona audycją, co też dziwi...
Momenty w których kamera zachwyca się ciałem Stephanie Cumming powinny być raczej oddzielone od siebie fragmentami gdzie główną rolę odgrywają monologi. Niestety położenie obok siebie scen gdy leży z podwiniętą sukienką oraz kiedy spaceruje nago po pokoju zupełnie wybiło film z rytmu. Myślę, że nie pasowały do siebie, co dowodzi wstawienie ujęcia przed oknem między epizody w których rozgrywa się dialog wewnętrzny- tam wszystko ze sobą współgrało.
Poza tymi szczegółami jestem zadowolony. Reżyser wykazał się odwagą, decydując się na tak trudny eksperyment i w wielu aspektach zwyciężył. Pięknie prezentują się chociażby wnętrza, gdzie wszystko wygląda "jak namalowane". Aktorzy odnaleźli się w tej nietypowej konwencji. A co by nie mówili to było wyzwanie. Dlatego polecam. Zwłaszcza osobom poszukującym czegoś nowego w kinie.