naprawde niezly opis, a to rzadkosc na filmwebie. zgadzam sie ze wszystkim, poz tym, ze marilyn przeginala:)

Kiedy przeczytałem ostatnie słowa Twojej wypowiedzi, szczerze się wzruszyłem... "Przeminęli, razem z pewną epoką". Piękny i rzeczowy opis, brak mi tak trzeźwo myślących ludzi w dzisiejszych czasach.

ja polecam najpierw przeczytac sztuke A. Millera, a potem obejrzec film. MM zagrala swoja role genialnie. Zwlaszcza sam koniec robi piorunujace wrazenie.

Wg mnie Monroe nie zagrała tej roli świetnie, tylko rola została stworzona "pod nią", stąd też musiała wypaść dobrze.

Rola byla pisana przez jej owczesnego meza- Arthura Millera i prawda jest ze pisal ta role dla niej. Ale bezsensu by bylo twierdzic ze nie zagrala tej roli swietnie. MM byla super aktorka. Ja zreszta bardziej kojarze ja z rol komediowych niz dramatycznych :)

W moim odczuciu to kultowa postać i fajna laska, ale nie wybitna aktorka. Wybitnym zabiegiem ze strony Millera było natomiast napisanie pod nią takiej fabuły i, ze strony Forda, poprowadzenie jej w taki sposób. Ale może jeszcze kiedyś ją bardziej docenię? Bardzo pozytywnie zaskoczyła mnie w "Proszę nie pukać".

Bardzo spostrzegawcza i zwracająca uwagę opinia. Co do Marilyn - miała zagrać idiotkę i taką zagrała, choć klasy jej odmówić nie można. Wydaje mi się zresztą, że ten film, sztuka, wszystko było robione nie tyle dla niej, co o niej. Miller był jej mężem przez (o ile dobrze kojarzę) całe cztery lata, z nikim tyle nie wytrzymała, a biorąc pod uwagę, że pewne aspekty w filmie kojarzą mi się z jej życiem (brak bliskości od męża więc rozwód, tęsknota za matką, szczególnie dobrze było to pokazane w barze po rozwodzie i to, kiedy mówi, że nie chciała mieć z mężem dziecka oraz, że tańczyła a nikt jej nie doceniał) utwierdza mnie tylko w moim przekonaniu. Bardzo fajna interpretacja :)

Ciekawa teoria. Tak se właśnie pomyślałem, że może, gdybym znał życiorysy Gable'a i Clifta, również odnalazł bym pewne cechy wspólne z bohaterami, których przyszło im grac. Może ten film jest pewnego rodzaju zbiorową, potrójną biografią? Toż to było by genialne! Może to szalony pomysł, ale tak sobie spontanicznie pomyślałem pod wpływem Twojej wypowiedzi.

Jesli chodzi o tego typu teorie spiskowe o ktorych tu sobie teoretyzujecie, to Miller napisal faktycznie opowiadanie bazujace na osobowsci Marilyn - 'After the fall' -napisane po smierci Marilyn, za to zreszta Miller byl ostro skrytykowany przez publike- ze po prostu naduzyl swej lojalnosci wobec MM. http://en.wikipedia.org/wiki/After_the_Fall_(play)

No ok, ale pytanie brzmiało, jak bardzo inspirował się życiem gwiazd (nie tylko MM) pisząc scenariusz do Misfits. Chodź teraz jak to piszę zaczyna mi to brzmieć absurdalnie, mógł nawet nie wiedzieć o tym kto, po za MM, będzie w obsadzie... Ale to, że później Miller napisał 'After the fall", nie zmienia faktu, że również w trakcie pisania scenariusz do omawianego filmu mógł wykorzystać motywy z jej życia.

postac Roslyn- jej ogromna wrazliwosc, delikatnosc i taka zachlannosc na zycie, zjednoczenie z natura, i nieporadnosc- sa bazowane na osobie MM. Co oczywiscie przez wiele osob jest odbierane jako naiwnosc, glupota albo dziecinnosc. Chociaz Arthur Miller nigdy nie powiedzial o swojej bylej zonie zeby byla glupia - moim zdaniem po prostu bycie delikatnym i wrazliwym wg wielu osob jest glupie.

a poza tym polecam przeczytac obie sztuki- i Misfits, i After the fall. I zrezta Miller swietnym byl pisarzem i genialnym obserwatorem.
A jesli chodzi o Misfits to najpierw do pisania scenariusza byl zatrudniony ktos inny, w koncu (juz nie pamietam w jakich okolicznosciach) zostal tym autorem Miller i tez zreszta musial wprowadzac pewne poprawki pod okiem rezysera.
Mnie zaskakuje ze na temat MM krazy wiele mitow, chociaz wiele osob ktore ja znalo za zycia opisywalo ja w biografiach, czy w wywiadach jako osobe wrazliwa, intelignetna. (oczywicie pomijam roznych niewiarygodnych 'przyjaciol'). Jedyny czlowiek (Z tych wiarygodnych) - ktory mi teraz przychodzi do glowy, i wyrazal sie o niej niezbyt pochlebnie, to Tony Curtis.

Biorąc pod uwagę historię romansu pary Curtis- Monroe ciężko przypuszczać, by opinia Tony'ego była choć trochę obiektywna i zasłużona :-/...
Pewnie ciężko zniósł to, że była kochanka, której mało kto wróżył karierę osiągnęła więcej niż on, a potem na spółkę z Lemmonem skradła film, w którym występowali we troje,
a przy okazji, którego wypowiedział tyle cierpkich słów na jej temat.

moim zdaniem to ze MM miala romans z TCurtisem to kolejny mit ktory wymyslil sam Curtis juz po jej smierci.

Romans Curtisa z Marylin - gdzieś Ty takir bzdury wyczytał??

Wielu biografów Monroe o tym wspomina, gdyby każda książka była zaopatrzona w indeks nazwisk to chętnie bym Ci podała bliżej, gdzie o tym czytałam. Na pewno w "Intymnej biografii..." jest o tym słówko. Z resztą w emitowanym niegdyś na Planete dokumencie o Curtisie on sam przyznał, że mieli przelotny romans.

Czego jak czego, ale alkoholizmu to w tym filmie nie było.