właściwie film jest na tyle kameralny, że - moim zdaniem - nie wybiega
daleko od konwencji teatru telewizji. Wszystkie środki typowo filmowe
zostały tu wykorzystane tylko po to, żeby podkreślić "wizyjność" całej
historii, jej nierealistyczność i "zapętlenie" się w pamięci i wspominaniu.
może to być sen głównego bohatera, może być jego 1 wielkie wspomnienie...
jak dla mnie to najbardziej spójny film Stuhra (może poza "pogodą na
jutro", która jest spójna w inną, bardziej komercyjną i pocieszną stronę,
tu natomiast jest po równo tragedii i komedii= najlepszy film Stuhra według
mnie.
Pozdrawiam

Bardzo mi sie podobal,takie filmy wlasnie chce ogladac,ale juz takich nie kreca.

Ja również trochę sie zawiodłam. NIby fabuła ciekawa, gra aktorska bez zarzutu, a jednak czegoś mi w tym filmie brakowało. Lubię Stuhra, uważam, że jest jednym z najlepszych polskich aktorów, ale ten film mnie niestety nie poruszył