Spotkanie w Palermo

Nie odmawiam przy tym całkowicie racji autorowi recenzji. Nie podejmę też jednak próby dyskusji z jego tezami. Oglądam kolejny raz, chłonę tę niesamowitą atmosferę i znów zachwycam się genialną ostatnią sceną. Nie muszę jej rozumieć.

Film trochę przekombinowany. Ale treść, a raczej jej wydźwięk pozytywny. Takie podsumowanie mijającego roku 2016, w którym jak sądzę aż nadto było śmierci. Każda śmierć to przejście do czegoś nowego, a zmiana może być pozytywna jak i negatywna. Myślę że sporo zmian przed nami- oby tych dobrych.

dawno nie widziałam tak durnego filmu. jakieś pseudofilozoficzne wywody w świecie snobów, gdzie liczy się marka telefonu i aparatu. jeśli mam rozpatrywać ten film w pozytywnych kategoriach, na pochwałę zasługują wyłącznie ładne kadry. ale co z tego, skoro w parze z nimi nie idzie żadna treść.

początek bardzo obiecujący. ale po obejrzeniu filmu w głowie pozostają złe dialogi, zła gra aktorska, dobre zdjęcia i dobra muzyka. podsumowując, niestety, dość nieudany film, pomimo przyzwoitego budżetu, który widać.

są tu najpiękniejsze, reszta filmu się nie udała. Możliwe, że wszystko zbyt... dosadnie
wyjaśnione bez miejsca na przeżywanie. Możliwe, ale scena „wspinania się” po ulicy
świetna. Nie oceniam, bo musiałabym naciągać.