To idź oglądaj "Transformersy"!!!

[żarcik]

Jak widzisz, ten film niesie z sobą podwójną korzyść - nie dość, że dobry, to jeszcze pozwala zasnąć bez farmakologicznego wspomagania.

hahaha dobre :DD

przesłanie jest ale strasznie nudził

Otóż to

Nie każdy musi Tarkowskiemu, i jego dziełom - rzecz jasna, bić pokłony. Dla Ciebie się wlecze, a inni nawet przez sekundę się nie nudzili. Kwestia „preferencji” ;)

Psst - na prawdę to można się zarzekać, naprawdę ;)

* Według Ciebie

Koleś napisał raz błędnie, raz poprawnie. Widać z rozmachu mu się zespacjowało ;) czepialstwu mówimy "nie".

Bić go, kopać, masssssakrować!!! Nie lubi "Stalkera" i już.

Taa jest ;)

Pardon, słusznie prawisz, choć zaznaczam, że to nie było złośliwe. Chyba byłam w bojowym nastroju (3/10, serio, serio? ;), czasem włącza mi się ten niepoprawny poprawiacz ;) Następnym razem dywan przygryzę, a nie napiszę ;)

Aż 3? Szkoda, że nie ma 0 na skali (i zaraz ktoś odpisze w stylu "0 to ty jesteś")

a Ong Bak i inne tego typu gnioty oceniłeś na 10!!! Ja pierd

powiem prosto z mostu....za glupi jestes na ten film

"0 to ty jesteś" prosisz i masz :)

niestety prawda jest taka ze ten film dziś nie jest w stanie się wybronić. Wiadomo że nastał czas "pokolenia instant" które wszystko chcą mieć na już. Ja do tego pokolenia nie należę ale główny grzech tego filmu to niestety dłużyzna. Jeśli ktoś nastawia się na film w klimacie postapo w klimacie dzisiejszych gier czy filmów to ten film powinien sobie odpuścić. Klimat niby jest, efekty co zrozumiale w tamtych czasach nie miały znaczenia. Trzeba przyznać że lokacje zony są świetnie dobrane. Jednak kilkudziesięcio sekundowe kadry, pauzy, ślamazarne tempo mnie niestety zniechęca. Dodatkowo co najbardziej mnie rozczarowało to całkowity brak napięcia czy poczucia zagrożenia, grozy. Bardziej to wszystko przypominało mi teatr telewizji (aktorzy patrzą w kamerę, zwracają się do widza bezpośrednio).
Film absolutnie nie dla każdego.

Bdb powiedziane!

Całkowicie cię rozumiem. Czasem ktoś przystanie na odpuście w Łapanowie i z zafascynowaniem patrzy drewnianego, pomalowanego konika: "K@rwa, to jest niesamowite, jaką on ma grzywę, jakie siodło, jakie nóżki, to dzieło sztuki, to arcydzieło!"
Każdy ma inna wrażliwość.

Bardzo trafne porównanie.

Co do filmu to nie sposób odmówić twórcom odwagi tworząc dzieło tak dalekie od gustów większości widzów, trafności doboru plenerów, umiejętności operowania obrazem i wielu innych aspektów. Jednak po odcedzeniu zwykłych dłużyzn czy (jak dla mnie) zbędnych elementów, z filmu pozostałoby naprawdę niewiele.

Ja też odetchnęłam z ulgą. Ta odrobina przesłania, przyznaję, dość mocnego i niebanalnego, co nieczęsto się zdarza ostatnimi czasy, nie rekompensuje tego ładunku patoli, nudy i beznadziei jaki musiałam przyjąć. I jeszcze raz wszechogarniającej, przytłaczającej beznadziei. W sumie nie wiem czego się spodziewałam po tym filmie, chyba zony jak u Kornewa, albo chociaż Gołkowskiego. A tu po prostu jest brud, smród, marazm i ubóstwo. Świetnie pokazane, ale do mnie nie bardzo to trafiło.

Jeden z najnudniejszych filmów w historii kina

Jeden z najbardziej hipnotycznych filmów w dziejach kina.

Film na początku wydawał się świetny. Fajny klimat, lokacje, szarość... Niestety trochę później wyszły typowe ułomności tamtych lat - dłużyzna, pustość, brak akcji... Jak w starym Solarisie, gdzie przez 2 minuty pokazują jak gość jedzie samochodem.

Trochę nie wiem co powiedzieć, to że tam mało widzicie to jest kwestia wrażliwości lub braku doświadczenia. Ten film trafił mnie prosto w serce- ale widać jak wielkie są różnice między nami. Nie da się tego zmienić. W ogóle, dla mnie to nawet nie jest film który "ma przesłanie". To nie oto chodzi, nikt tam żadnego przesłania nie wrzucał do kotła, żeby widz mógł je wyłowić- ten film, i chyba każde wielkie dzieło, pokazuje ludzkość, a przez zobaczenie siebie w tym dziele, sami możemy powiedzieć sobie kim być, jak żyć itp. Jeśli nie zobaczyliście siebie w tym filmie, straciliście czas. Dla mnie w tym filmie zawarto część tajemnicy życia, i żałuję, że są ludzie którzy nawet jej nie zauważą, nie mówiąc o zgłębieniu.

Myślę, że ten film jest na tyle wielowarstwowy, że również przesłanie wrzucone do kotła się tam znalazło. Na przykład pod koniec filmu parę minut jest bezpośrednio poświęcone ludzkiej zachłanności (choćby ten wiersz mimo, że prosty był naprawdę dobry, a dodatkowo był pięknie rytmiczny, co pewnie było kwestią języka w jakim był recytowany). Tam takich przesłań jest naprawdę sporo, ja wczoraj oglądając drugi raz, wyłowiłem co najmniej kilka więcej, niż przy pierwszym obejrzeniu, a i to drugie pewnie nie będzie moim ostatnim. P.S. Pisarz, który za pierwszym razem niemiłosiernie działał mi na nerwy przez swoją cyniczność, rozlazłość i arogancję, tym razem wydaje mi się najlepiej zagraną postacią w całym filmie. Tutaj z kolei wróciłbym do tego, co napisałeś - w Stalkerze chyba naprawdę trzeba się zapatrzyć, wejść w trans (wspomniane dłużyzny temu sprzyjają) i zobaczyć w nim cząstkę siebie, bo inaczej stracimy całą wartość.

Nareszcie! Ten film to zwykły festiwal pretensjonalnosci skąpany w niskobudżetowym postapo. Banalne, znane wszystkim oklepane formuły + stereotypowe klisze poczciwego, marzycielskiego, zwyklego przedstawiciela ludu w sporze z dekadenckimi inteligentami. To wszystko już było i to podane w nie tak ciężkostrawnej formie.

Film nie potrzebował wysokiego budżetu po drugie z kinem postapo ma tyle wspólnego co z komedią romantyczną zważywszy na to, że Stalker ujawnia podupadłe jednostki dekadentów uważanych za inteligentnych.

Podaj przykłady, gdzie to było przed Stalkerem.

żal , mi takich jhak tyyyy

Po to są opinie żeby je wyrażać. Oni szli i szli i szli i szli i przestali szłać. I koniec

Jedni są stalkerami, a inni tymi, którzy przerażali głównego bohatera. Dopóki ktoś nie cierpi i nie zgłębia sensu cierpienia, niestety nie jest w stanie zrozumieć wspaniałości tego filmu.

Co to znaczy sens cierpienia?

Jeżeli ktoś nazwie Cię ćwierćinteligentem, bo nie odpowiada Ci ten film, to jest głupszy od psa, który skacze przez płot, mając otwartą furtkę. Wyrażasz swoją opinie nie obrażając nikogo i nie musisz się przejmować jakimiś baranami, którym się wydaje, że posiedli wiedzę wszechświata. A jak ktoś twierdzi, że w przypadku filmu, czy muzyki istnieje coś takiego jak "ocena obiektywna", to niech się bardzo mocno walnie w głowę.

W sumie to trzeba by odjąć mu jeszcze jeden punkt, bo brak tu właśnie przesłania. Taka wydmuszka jednak. Dość ładnie za to wygląda.

Ten film to kupa i żadne pseudointelektualne wywody tego nie zmienią. Drugi raz po Solaris zawiodłem się na Tarkowskim i nie zamierzam niczego więcej od tego reżysera oglądać.