Morgan Spurlock trafił w idealny moment ze swoim filmem. Akurat za kadencji Busha uderzanie w Amerykańskość stało się modne. Tak więc nakręcił dokument o jednej z największych dum koleżków z USA- McDonaldsie. Misja w sumie szczytna, zważywszy jak wieloma cierpieniami poparta.
Nie omieszkał jednak ubarwić całości typowo propagandowymi trickami takimi jak wyrywane zdań z kontekstu, wyolbrzymianie sytuacji, przymykanie oka na niektóre fakty. Starannie dobrano by pochwały wobec McDonaldsa padały z ust kretynów, a obelgi od specjalistów. Postarano się też by zjadaniu kolejnych hamburgerów towarzyszyły wymioty, złe samopoczucie i strach przed śmiercią (:O).
Ale i tak podobało mi się że reżyser od tak wielu stron "ugryzł" McDonaldsa, krytykując też systemy żywienia w Stanach, pokazując kliniki walki z otyłością i mieszając we wszystko politykę. No i o ile samo przerażenie Morgana wydawało się być trochę sztuczne, to efekty już nie, jednak pokazał jak wiele syfu jest w Burgerach i jak zmieniają faceta z dobrą sylwetką w takiego małego tłuścioszka, zaledwie w 30 dni.
Dobrze że żyjemy w Polsce i nasze zarobki nie starczają byśmy się roztyli. Choć wycieczki szkolne w 2 klasie nadal mają w planie odwiedzenie Maca. Przyszłość pokaże, jak czy i my się "zfastfudowaliśmy", na razie jednak idę gotować ryż z dżemem na kolacje i nie martwię się nadmiarem jedzenia ;)