"Sztandar chwały" oceniłem na 4, chilli poniżej oczekiwań. Eastwood
kręcił lepsze filmy - wcześniej ("Co się wydarzyło w Madison County?")
czy później ("Gran Torino". Tu brakuje jakby emocji. Film nie wzrusza,
nie wzbudza w widzu żadnych emocji. Irytują za długie sceny, nużący
montaż, nachalne retrospekcje oraz długość projekcji. Dwie godziny to za
dużo jak na ten temat (przy czym należy jeszcze pamiętać, że podobną
długość ma drugi wchodzący w skład dyptyku film "Listy z Iwo Jimy").
Wydaje mi się, że Eastwood tym razem kręcił w wielkim pośpiechu, bo
nawet aktorstwo (zwykle wybitne lub przynajmniej na bardzo dobrym
poziomie) niczym nie zachwyca, a co gorsza irytuje.
Film za bardzo chce przypominać "Szeregowca Rayan`a". Notabene Spielberg
jest producentem obu obrazów, co mogło spowodować, że powstał produkt
wtórny z firmy Dreamworks. Poza tym moim zdaniem "Sztandar chwały" mimo
swojej patetyczności i powagi podejmowanego tematu, nie wnosi do kina
nic nowego. Jest wtórny i nie zmusza widza do myślenia. Moment po
wyłączeniu komputera już zapomniałem o tym filmie.
Jednakże należy dodać, że nawet gorszy film Eastwooda i tak wybija się
ponad komercyjną papkę z hoolywoodu.
Podsumowanie: porażka poniżej oczekiwań. Nie warto tracić czasu. Dla
wiernych fanów "Brudnego Harry`ego". Może lepiej obejrzeć drugą część
dyptyku? Jeśli nadarzy się okazja to czemu nie...