Tego filmu nie powinno się albo w ogóle tutaj oceniać, albo niech zostaną ocenione tylko
niektóre jego fragmenty.
Wpisy osób bulwersujących się, że ich zdaniem ocena jest za niska są bezsensu, wpisy, że
film jest nudny są nie na miejscu, a mówienie, że wyznania pani Jandy są niestrawne, bez
jakiejkolwiek...

film na długo zapada w pamięć, oglądałam go w liceum a do dzisiaj pamiętam bardzo dobrze. Dla mnie najlepszy polski film ostatniego dziesięciolecia. Wzruszający, intrygujący przepięknie ukazana przyroda. Dla mnie rewelacja

Jak to fajnie, że w opisie filmu możemy się dowiedzieć jak wygląda jego zakończenie :) Buziaczki

Wajda chciał nakręcić ambitny film w filmie poruszający bolesny temat śmierci i przemijania. Niestety całość wyszła przeciętnie, żeby nie powiedzieć słabo. Monologi Jandy mimo iż świetne gryzą się z fabułą "wewnętrznego" filmu niepotrzebnie spowalniając całość. Postaci z wyjątkiem głównej bohaterki - aktorki słabo...

z jednej strony wydaje mi się, że film bez wyznań Pani Jandy dotyczących jej męża zyskałby na
fabule, ponieważ być może rozwinęłaby się bardziej akcja główna. Z drugiej strony, ten monolog po
stracie męża cechował się ogromną emocjonalnością, dramatyzmem. Poza tym choroba i śmierć
wiąże się z powstaniem filmu,...

...oglądałam i płakałam. Wielkiej Aktorce oraz Wielkiemu Reżyserowi dziękuję z całego serca za poruszenie- w tym cały sens kina.

za chwile czystych, autentycznych wzruszeń jakich doznawałem ! Przy drugim obejrzeniu obrazu, po 9 latach. Żeby móc się faktycznie zbliżyć do tego dzieła i odebrać jego bogatą paletę, nie można być chyba smarkaczem. Trzeba mieć za sobą doświadczenia własne - i miłości i śmierci. Wtedy, jak u mnie to się wydarzyło,...

Wszystko mi przypomniał. Czasami jednak dobrze przypomnieć sobie Kogoś najważniejszego w życiu, Kogoś kogo już nie ma. Zmusza do refleksji.
Polecam :)))

"Tatarak" to film, który wyłamuje się z konwencji, który trudno jednoznacznie przypisać do określonej kategorii. To opowieść nie tylko o umieraniu, o śmierci, która zawsze przychodzi za szybko, w nieodpowiednim momencie, ale także o miłości, często trudnej, z przeszkodami. Mamy tutaj poruszający monolog K. Jandy,...

Tak, film wyjątkowy. Poruszający, INNY niż reszta.
Tak - też dla nóg Pani Jandy, rewelacyjne, zabójcze.

"Tatarak" to wyśmienity film. To opowieść o: miłości życiu, śmierci, przemijalności czasu, konieczności przeprowadzenia bilansu życia, którego w pewnym momencie będzie musiał dokonać każdy z nas. Ten film posiada jakiś taki mroczny klimat (zwłaszcza to wnętrze niczym z obrazów Edwarda Hoppera, w którym to Janda...

Ten film jest dla mnie bardzo ważny.

Zupełnie inne spojrzenie na rolę aktora w filmie. Chodzi mi tutaj o p. Krystynę Jandę i jej monologi. W tak prosty sposób ukazała miłość, cierpienie i oddanie dla drugiego człowieka. Duże uznanie nalezy się jej także za odwagę mówienia o sprawach tak intymnych.

Ciężko stwierdzić czy jest to film Wajdy czy Jandy. Z pewnością aktorka podeszła do tego filmu bardzo emocjonalnie i indywidualnie o czym świadczą jej monologi i dedykacja dla zmarłego męża. Uważam, że widz również musi sam indywidualnie podejść do tego obrazu i samodzielnie rozliczyć Wajdę. Dla mnie osobiście jest to...

Jest bardzo trudnym filmem. Sięga do najbardziej intymnej sfery emocjonalnej. Wielkie brawa dla całej ekipy.

Wlasnie!
Zaczynam ogladac polskie filmy! Uszanuje cala ta slowianska wrazliwosc i inteligencje!

6/9?! To chyba jakaś kpina, poważnie. Dla mnie niesamowity film, idealnie opowiedziany, wciągający i chwytający za serce, dla mnie piękna aluzja śmierci Bogusia do śmierci męża Jandy. Nie rozumiem punktacji przyznanej przez większość, ale nie wszystko muszę rozumieć.

Trochę wiedzy by się przydało, dla tych co podnoszą krzyk o sprzedawanie emocji i prywatności. Film jest oparty na opowiadaniu J.Iwaszkiewicza pod tym samym tytułem. Taka była konstrukcja opowiadania( podobnie jak i filmu z 1965r) , tylko tutaj( w filmie) swój ból uzewnętrznia bohaterka grana przez Jandę, czyli Ona...

Arcydzieło, najpiękniejszy film, film potrzebny wielu ludziom.Wzruszający, ujmujący, bardzo do pomyślenia. Pani Krystyna, achhh co tu dużo mówić, jest najwspanialszą aktorką. reżyser również genialny. Jednym słowem kawał znakomitej roboty.

Scena w której na festynie młody chłopak potrąca panią doktorową, a ta później nie może od niego oderwać wzroku, żenująca. Później spotyka go nad brzegiem rzeki, przysiada się obok i kokietuje, głaszcze, obejmuje, to już przesada, chłopak w wieku 20+ i kobieta podchodząca pod 60 lat, szczyt niesmaku. Przecież ona...