Trzy kobiety

Trzy bohaterki w różnym wieku. Agnieszka – nastolatka, Małgosia – dwudziestoletnia mama dwójki dzieci i Pani Basia – osiemdziesięcioletnia starsza pani mieszkająca ze swoim sześćdziesięcioletnim synem. Wszystkie trzy łączy miejsce – centrum Łodzi, które nie przypomina w niczym śródmieść innych dużych miast. Miejsce to stygmatyzuje swoichTrzy bohaterki w różnym wieku. Agnieszka – nastolatka, Małgosia – dwudziestoletnia mama dwójki dzieci i Pani Basia – osiemdziesięcioletnia starsza pani mieszkająca ze swoim sześćdziesięcioletnim synem. Wszystkie trzy łączy miejsce – centrum Łodzi, które nie przypomina w niczym śródmieść innych dużych miast. Miejsce to stygmatyzuje swoich mieszkańców. Skazuje ich na życie w tej dzielnicy, pozbawia wyobrażenia, że można żyć gdzie indziej i inaczej. Nie daje możliwości rozwoju, zatrzymuje w biernym "niebycie". Film uwidacznia swoisty determinizm, który rządzi losami ludzi, choćby nie wiadomo, jak bardzo wydawało się, że mogą wyrwać się poza krąg osiągnięty i wyznaczony przez swoje rodziny. Pomimo momentów wzlotów, które pozwalają przez chwilę żyć inaczej, z każdym rokiem okazuje się, że może być tylko gorzej. Agnieszka zrezygnowała ze szkoły, szuka bez efektu pracy, mieszka z mamą i siostrą, które również nie pracują. Agnieszka martwi się o to, co się może z nimi stać, ale mama z siostrą żyją z dnia na dzień. Małgosia mieszka z dwiema córkami, trzyletnią i półtoraroczną, w schronisku św. Brata Alberta dla bezdomnych kobiet. Mama wyrzuciła ją z domu. Starsza córka zna swojego ojca, ojciec młodszej jest pozbawiony praw rodzicielskich i nie utrzymuje z dzieckiem żadnego kontaktu. Małgosia z czasem wynajmuje z nowym chłopakiem mieszkanie. Wydaje się, że układa im się dobrze. Małgosia poznała Irka przez ogłoszenie w lokalnym radiu Parada. Pani Basia mieszka z synem, który ma cykliczne okresy picia i abstynencji. Kiedy nie pije, i tak z panią Basią nie rozmawia. Mijają się przy piecu w kuchni, mają oddzielne produkty żywnościowe. Pani Basia opiekuje się dzieckiem sąsiadki: 7-letnim Patrykiem, który spędza z nią całe dnie. Drzwi do domu pani Basi nie mają zamka – syn wyrwał go, kiedy był pijany. Na przykładzie losów trzech bohaterek reżyserka pokazuje portret specyficznej dzielnicy w centrum Łodzi, mającej cechy suburbii, żyjącej życiem wiejskiej społeczności. Losy tych kobiet łączą się w jedną historię, pokazującą siłę i nadzieję na lepsze jutro. więcej