Dokładnie. A sama Liv wydaje się być w ciągu całego filmu taka sztywna, ma taki sam wyraz jak nakrywa jej 'ukochanego' z ta drugą, jak się kocha, jak pozuje do rzeźby. I jest taka sentymentalna, roztrzepana, pogubiona, do tego urwany wątek z jej ojcem. Mnie jej postac lekko drażniła. Niby nieśmiała, cicha, ale to nie przeszadza jej pozować z odkrytą piersią przy obcych ludziach czy zdecydowac się na seks pod wpływem chwili. Jej znajomi wydają się byc taką zamkniętą enklawą, gdzie wszyscy wiedzą wszystko, mogą się podglądać, podsłuchiwać, a Liz próbuje się wpasować w ich towarzystwo.

tu się nic nie dzieje oprócz tego, że wszyscy czekają na stratę dziewictwa. Dobrą postać stworzył Jeremy Irons- chory, umierający, który pragnie tej "czystej krwi", ale wie, ze jej nie dostanie, życie przeplata się ze śmiercią, aaa i Toskania przepiękna. Reszta ble,ble ble. Za te widoczki i za tego Ironsa jest tak wysoka ocena, bo inaczej sensu nie widzę...

fakt, fabuła bez większego sensu. miejsce ratuje cały film. muzyka bardzo nie pasuje do filmu! bardzo dziwny film...

Zgoda. Piękna Tyler, piękne pejzaże i nuda wiejąca z ekranu. Przeżyłem olbrzymi zawód - jakoś udało mi się wytrwać do końca - 4/100 !!!

E tam..
Fajny, luzacki film o wakacjach, beztrosce, swobodzie, młodości, takim moście pomiędzy dzieciństwem a dorosłością.. musi być powolny (chwilami nudny).
Ale dla mnie pełen smaczków. Uwielbiam go :)

Mimo, że sam największym fanem filmu nie jestem, to trudno nie zauważyć że ta nuda, czy powolność to nawiązanie do — zwłaszcza włoskiego — życia.

Ja byłem jeszcze dzieckiem w czasach kręcenia filmu, ale nadal pamiętam jak często ludzie się po prostu nudzili, albo odpoczywali w czasach przed komputerami, Internetem i znacznie powszechniejszą telewizją.

A jak do tego dołożymy Włochy i Włochów, którzy z natury się nigdzie nie śpieszą to idealnie mamy klimat tego filmu.

Ja doceniam!

Estetycznie bardzo przyjemny, natomiast fabularnie i pod względem postaci mieszany... kojący Jeremy jest tu trochę taką broszką, podobnie, jak leniwy, ciepły klimat lata i zmysłowa muzyka. Natomiast poza tym chwilami za dużo nastawienia głównie na seks, a za mało na więź. I to zdziwienie, że główna bohaterka jeszcze nic. Nie znalazła tego właściwego, a ten który wydawał się być tym właściwym okazał się egoistą, który chciał ją tylko wykorzystać. Dochodzi historia jej matki która została uwiedziona przez żonatego drania, potem jeszcze dostała pamiątkę z tego wydarzenia w postaci córki. I teraz ta córka boi się, że pobieli schemat. Bo w seksie nie chodzi tylko o zaspokojenie chuci nie patrząc, czy porzucenie kogoś zaboli, szczególnie w przypadku inicjacji, chodzi o poczucie wyrażenia miłości do kogoś, kto też nas kocha. Tutaj plus za rozwiązanie akcji w postaci chłopca, który od dawna był zakochany w bohaterce, a jak się okazuje, ona w nim również, w końcu zakochała się w autorze listu, który nawet znała na pamięć, tylko nie wiedziała, że to o nim mowa. Pewnie to nagłe odkrycie pchnęło ją w jego ramiona i choć ich zbliżenie było ładne to bardziej spójny obraz postaci byłby, gdyby jednak zostawili otwarte zakończenie, że dziś nie, ale kiedyś na pewno. Tutaj dobrze mieć na uwadze, że filmy Bertolucciego dość często pokazują seks nieco instrumentalnie w oderwaniu od miłości, czasem płytko i egoistycznie, także w przypadku dziewic. To niestety trochę zboczeniec, który w swoich produkcjach oprócz ciekawych pomysłów często daje upust swoim fantazjom, nawet jeśli są trochę bezsensowne i chwilami odstręczające. Taki już "ciemny urok" kina, każdy kręci, co chce.

W tym filmie nie ma klasycznej fabuły; tam są ... ukryte pragnienia.