Amerykański syf przyzwyczaił nas do tego, że bohaterów oceniamy jako dobrych albo złych,
zero-jedynkowo. Świat jednak nie jest tak prosty i oczywisty. To dlatego wielu źle ocenia ten film
- widząc ludzkie odruchy Hitlera oburzają się. Ale taka jest prawda, każdy ma w sobie coś
dobrego i coś złego, nie ma ludzi idealnych, nie ma też wcielonego szatana. Film nie
usprawiedliwia hitlerowskiego okrucieństwa, przeciwnie, on je eksponuje. Upadek ciekawie
pokazuje też zbiorowy obłęd, ludzi którzy byli zaślepieni w swojego wodza. Na koniec dodam
jedno - polski lektor skompromitował się, czytając na koniec filmu "dwutysięczny drugi" itd.
Wstyd, wstyd, wstyd, przecież ten tekst został najpierw napisany przez tłumacza, potem na
pewno redagowany przez kogoś, w końcu wziął go do ręki sam lektor, który powinien znać
podstawowe liczebniki języka, którym się posługuje, a na koniec ktoś kto reżyserował lektora...
Wszyscy skompromitowali się w stu procentach...