Wydawałoby się,że miłość to przeżytek, próchno, które jeśli nie wadzi, to przynajmniej nieciekawie wygląda..Nic bardziej mylnego! W obrazie reżysera Felixa Von Groeningen'a możemy namacalnie niemal doświadczyć nieprawdziwości tego stwierdzenia! Tematyka filmu wydaje się, ot, banalna, przewidywalna, a jednak sprawia, że miast odejść od szklanego ekranu, kurczowo śledzimy losy bohaterów, winszując im tego co NAJ i życząc spełnienia. A jednak nawet to, jest tropem mylącym. Otóż scenariusz napisano już wieki sekund wcześniej i pozostaje jedynie przyjąć tę prawdę sączącą się przeczuwalnie, iż los nie obdarza wszystkich sprawiedliwie, ani tym bardziej jednakowo.
Dwoje nietuzinkowych kochanków tworzy każdy swój dzień podłóg własnych reguł.Są prawdziwie szczęśliwi, syci, wciąż brną do celu, ciesząc się sobą. Każdy dzień wydaje się być dla nich nową, niekończącą się przygodą, historią..Aż Pewnego razu ich sześcioletnia córeczka zaczyna chorować. Jej choroba z każdym dniem zdaje się łamać ich wzajemne spojrzenie na siebie, ich wzajemną relację.Czyż jednak jest w stanie przerwać tę więź, która pewnego pęknego dnia, połączyła ich na zawsze, we wzajemnej fascynacji?!
Czy to co ostateczne, naprawdę przynosi koniec? Nawet jeśli pragnęlibyśmy jednoznacznej odpowiedzi, nawet, jeśli udzielamy jej sobie sami, nigdy nie W kręgu miłościdopowiemy tej opowieści, która rozpoczyna się od marzeń i miłości, zdolnej pokonać nawet śmierć..