W pierwszej scenie widzimy odbywający się w więzieniu ślub głównej bohaterki, jak się szybko okaże jej przyszły mąż jest skazany za handel narkotykami. Po chwili przeskakujemy kilka lat do przodu, poznajemy resztę jej rodziny. Za pomocą kilku żartów reżyser sprawia, że szybko zyskujemy do nich sympatię. Tą niemal beztroską atmosferę w tytułowym ułamku sekundy przerywa tragedia, która zmienia nastrój o 180 stopni. W zamachu bombowym ginie mąż i syn. Film ma wyraźnie podzieloną na 3 akty strukturę. Pierwszy z nich to ponury obraz żałoby, w którym obserwujemy jak postać grana przez Diane Kruger próbuje poradzić sobie ze stratą i poznać prawdę o śmierci najbliższych. Czy to wina męża i jego kontaktów ze światem przestępczym? A może przyczyna leży zupełnie gdzie indziej? Te zmagania obserwujemy z bardzo bliska, główna bohaterka pojawia się w niemal każdej scenie i tak pozostaje już do końca, dzięki czemu bardzo głęboko wczuwamy się w jej emocje, które Diane Kruger odgrywa kapitalnie. Nie chcąc zbyt wiele zdradzać powiem tylko, że kolejne akty dwukrotnie niemal zmieniają gatunek filmu. Najpierw w dramat sądowy, a następnie w mroczny, choć odbywający się w słonecznych warunkach thriller. I choć z rozpoczęciem drugiej części wydawało mi się, że już wiem jak się to wszystko potoczy, dobrze napisany scenariusz sprawił, że w końcówce kilkakrotnie zmieniałem swoje przewidywania. “W ułamku sekundy” to świetnie zagrany i wyreżyserowany film, który miejmy nadzieję pojawi się kiedykolwiek w polskiej dystrybucji i każdy będzie mógł się z nim zapoznać.