dokładnie - to jest najlepsze dzieło Wajdy, ani wcześniej, ani później nic mu tak dobrze nie wyszło... To powinien być wzorzec jak ekranizować kanony polskiej literatury, w ogóle jak robić kino symboliczne z duszą, jajem i przesłaniem - magia, magia i jeszcze raz magia...

To nie jest lekkie kino. Trzeba być uważnym i skupionym, żeby zrozumieć, co w ogóle się dzieje. Jestem pełna podziwu dla Wajdy za tak udaną ekranizację- tego typu dzieła to najgorsze cholerstwo, jeśli chodzi o wystawianie. Gdy czytałam "Wesele" po raz pierwszy, miałam chwilami wrażenie, że więcej zrozumiałabym po łacinie. Reżyser świetnie oddał tajemniczy, niepokojący klimat, tłok, gwar i chemię między postaciami. Niestety, upływ czasu najlepiej widać właśnie po filmach- i pewnie stąd tak niskie dziś oceny. Sprawdza się również zasada 'najpierw książka, potem film'; inaczej po prostu bardzo trudno połapać się, o co chodzi. Mimo to, dzieło Wajdy jest idealnym uzupełnieniem i przedstawieniem dramatu Wyspiańskiego- a kolejne roczniki licealistów na kolanach powinny dziękować reżyserowi za ten film.

Moim zdaniem pokazanie rozmów między np. Czepcem, a dziennikarzem i Radczyni z kliminą w jednym momencie psują nieco szyk, który występował w książce, mimo że oczywiście w filmie jest możliwość pokazania scen w ten sposób, lecz mi osobiście po przeczytaniu lektury nieco to przeszkadzało. Ale i tak najgorzej wypada ostatnia scena, czyli taniec chochoła. Powinna być to długa, klimatyczna scena letargicznego tańca, a nie krótkie ukazanie jakiejś wiejskiej potańcówki na świeżym powietrzu. Dlatego mi osobiście aż tak nie przypadł do gustu. Oczywiście to tylko subiektywna opinia.

wiesz, Mzimu ... jest to WYBITNY film. Ale jego niska ocena nie wynika wcale z jego JAKOŚCI, a z "wajdowości" tego obrazka. Po prostu Towarzysz Andrzej jest najzwyczajniej nie lubiany. Skończyło się wychwalanie go pod nieboskłon tylko dlatego, ze jest WAJDĄ. Zdaniem ludzi z nim pracujących, znających go, a także kulicy jego działalności i twórczości, nie wszystko złoto co sie świeci... owszem - facet miał swoje 5 minut, ale wynikały one bardziej z megapromocji niż z talentu. POczytać warto co mówił i pisał Hoffmann, Kutz ... nie mieli o nim ZBYT dobrego zdania.
Ale wróćmy do WESELA. Obiektywnie - film rewelacja. Pewnie i Wyspiański byłby dumny... bo jest z czego. ale zwróć uwagę, dlaczego.
1. Obsada. Taki zespół ludzi w kupie, takie nagromadzenie talentów daje ponadprzeciętny efekt.
2. Tak naprawdę film robi operator kamery Prawda jest taka, ze reżyser chodzi, gada, przeżywa męki twórcze, pokazuje gebę wszem i wobec, ale na planie pracuje operator i aktorzy. Też scenograf i sekretarka planu (opis ubiorów, kolorów, ułożenia detali, zachowań aktorów
3. Ogromny wpływ na postać filmu na scenariusz. Tu jest świetny, podretuszowany nieco pod przedstawienie ekranowe.

Teraz sobie dodaj wszystko sam. Obsada (Ziętek, Łapicki, Pszoniak, Pieczka, Borowski, Perepeczko, Komorowska, walczewski - mam wymieiać dalej? Ok - chochoł - Czesłam Niemen,, czesław Wołłejko, Olgierd Łukaszewczi) Sobociński (operator) i Wyspiański.
Tak, dzieło wybitne. I wkład Wajdy, ze namówił wykonawców do udziału w przedsięwzięciu. Na resztę nie musiał mieć wpływu. Wystarczy wiedza operatora, by ustawiać llany, aktorów by dobrze zagrać, muzyków by zaśpiewać..
Tu nawet najmiejszą rólkę, wręcz pojawienie się GŁOSU powierzono TOPowi polskich aktorów.
Bądź pewien - mając operatora klasy Sobociński i taki skład aktorów, nawet Ty zrobisz dobry film. Tylko nie przeszkadzaj.