Ten film nie ma zakończenia. To jak została, a raczej nie został rozwiązany wątek Paula to już w ogóle jakieś niedopowiedzenie albo ignorancja, żeby zakończyć happy andem film o lesbijkach. Naprawdę do pewnego momentu było ok, ale to że facet poniósł karę za wszystkie ich problemy a filmie jego rola kończy się rzucaniem kaskiem, jakby była jakaś zupełnie drugoplanowa to moim zdaniem duży minus.

też tak uwazam, nie wiemy w końcu czy spotkanie z dziećmi cos wniosło do jego życia, czy tak jak dla Nic i Jules nic nie znaczyło, bo one wróciły do sytuacji sprzed pojawienia sie Paula jakby nigdy nic, tak samo ich dzieci.

Strasznie chory film. Jestem za równouprawnieniem, ale pewne bariery stworzyła natura i nie obejdzie się ich w żaden sposób. Dziecko do normalnego rozwoju potrzebuje rodziców obojga płci, choćby dla równowagi! Jesteśmy równi, ale też różni, i co najważniejsze, nie jest to wada, światy mężczyzn i kobiet wzajemnie się uzupełniają, a nie walczą. Chińczycy przypisali mężczyznę do yang, kobietę do yin, i te dwie siły muszą być w równowadze. Nie zazdroszczę Laserowi, w końcowej scenie zostaje sam na sam z dwiema popłakującymi o byle co kobitkami, które musi pocieszać, bo jest jedynym osobnikiem płci męskiej, choć to tylko dzieciak... Paul był tym, który uzupełniał równowagę. Nie mogliby sobie żyć w trójkącie: Paul, Jules i Nic?

Kompletnie nie rozumiem sedna powyższej krytyki. Wymieniane są składniki tworzące fabułę i poddawana jest w wątpliwość ich wartościowość. Jak można pytać o ich wpływ na fabułę? One po prostu nią są. Rozumiem, że ta fabuła może się podobać lub nie, ale nie rozumiem zarzutu braku jej znaczenia.
Jest proste - pokazana jest nietypowa rodzina; mimo swej nietypowości rodzina ta ma typowe problemy; na koniec dość banalny wniosek, że co by się nie działo, to jednak rodzina jest najważniejsza.
Właściwie to to ostatnie wcale nie jest taki banałem, bo w kontekście niezwykłości tamtej rodziny wybór między naturalnym rodzicem a pozostaniem przy rodzinie, w której się wychowywano nie jest wcale taki oczywisty. Otwiera pole do rozmyślań na temat istnienia bądź nie więzów krwi.

amen.