Bardzo dobra rekomendacja. Przychylam się do Twojego opisu, choć nie czytałem książki i nie oglądałem "Zagadki Kaspara Hausera". Dodam tylko od siebie, że (mimo wielu różnic) zauważyłem pewne podobieństwa do "Kariery Nikodema Dyzmy". Co prawda bohaterowie Ci bardzo różnią się od siebie ale jedno ich łączy. Obaj uzyskali rozgłos i wpływ na najwyższe organy władzy dzięki zbiegowi okoliczności i nieporozumieniom. Ludzie, którzy słuchali jednego i drugiego widzieli to co chcieli widzieć.

Dobrze kojarzysz ponieważ "Wystarczy być" Kosińskiego to taka satyra w wersji amerykańskiego Nikodema Dyzmy, na co zresztą wskazują tłumacze anglojęzycznego dzieła pisarza w prologach. Analogii możnaby szukać nawet głebiej, ale to już zadanie komparytystyczne, a mnie prawdę mówiąc interesował sam film, nawet, jeśli analogie między książką i nim pojawiały się samorzutnie. Stoję murem za taką realizacją, zainspirowaną właśnie książką, bo to coś, co rzadko się zdarza w tak błyskotliwym stopniu. Pozdrawiam.

Dyzma i Chance ?
Podobieństwo zewnętrzne.Metody działania nieco inne.Dyzma to przecież cwaniak i przestępca .

Ja również uważam film za rewelacyjny . Pamiętam, że oglądałam go zaraz po antywojennym "Powrocie do domu" i "Ostatnim zadaniu" i szczególnie zwróciła moją uwagę poetycka subtelność tego dzieła...Niestety nie miałam okazji przeczytać książki ,więc nie wiem czy moje domysły idą w dobrym kierunku , ale już początek filmu (ogrodnik z powodu śmierci właściciela domu musi znaleźć sobie nowe miejsce) nadaje mu jakiś uniwersalny charakter - jakby reżyser chciał powiedzieć , że w każdym systemie politycznym i pod każdą gwiazdą człowiek pokroju ogrodnika znajdzie dla siebie miejsce. Człowiek całkowicie elastyczny i zlewający się z otoczeniem, bezkonfliktowy , idealnie dopasowujący się do poglądów swoich rozmówców , którzy z ust ogrodnika słyszą zawsze to czego pragną.
Zastanawia mnie jednak kilka kwestii ....np czy przez to , że główny bohater jest ogrodnikiem reżyser chce dać widzowi coś do zrozumienia? np. że jest on w społeczeństwie kimś w rodzaju "szarej eminencji" ? albo wspaniała i intrygująca scena chodzenia po wodzie - jedną z możliwych interpretacji wody jako symbolu jest śmierć (tak jak w ewangelii Jezus chodzi po wodzie, co może np. symbolizować jego nieśmiertelność) Czy więc jest to sceptyczna pointa Ashby`ego , który zdaje się mówić widzom , że takie postawy są "niezniszczalne" ? Jestem ciekawa opinii....
Pozdrawiam :)

Genialny, wzruszający metaforyczny film, niesamowity rytm sellera .. scenariusz przypomina miejscami nikodema dyzme szczególnie w kontekscie polityki i np ostatniej sceny.
Głębia przekazu po przez nadinterpretacje metafor, powoduje ze jest to jeden z najbardziej wartościowych i godnych uwagi, dzieł filmowych jakie miałem nie niezaprzeczalną przyjemność odczuwać.
Uczta da koneserów Dobrego Kina.