czekaj, jakie to były słowa?

<SPOJLER>

Dokładnie tego nie przytoczę, ale to było coś w stylu, że mówi do tego chłopaka, że mu wybacza i to koniec jej zemsty. A dosłownie sekundę przed napisami dodaje "żartowałam".

</SPOJLER>

ano, ale ciekawe że na jednej stronie przeczytałam teorię, że ona żartowała co do tego że podłożyła tą bombę bo chciała mu tylko grać na nerwach a nie z tym że mu wybacza... hm

Nie do końca dobrze to przytoczyłeś/aś..
Otóż gdy Shuuya przyszedł do gabinetu nauczycielki, a ta pokazała mu torebeczkę "cotton bunny" będąc ciekawą reakcji mordercy dziecka, on nagle ukrył twarz w dłoniach, następnie wskoczył na parapet okna, Moriguchi była zaskoczona i wystraszona takim zachowaniem.. Jednak uczeń nagle się zatrzymał, odwrócił i z ironicznym uśmiechem powiedział:" Just messin' with you (co oznacza :"pogrywam sobie z tobą", "droczę się z tobą").
W ostatniej scenie, gdy Shuuya Watanabe był już dosłownie "na kolanach", Moriguchi patrząc w jego zapłakaną twarz mówi: "Oto Twój pierwszy krok w stronę odkupienia". Po jej policzku także spływa łza. Grymas płaczu przeradza się w uśmiech, a z ust nagle wydobywają się słowa: "I'm just messin' with you"..

UWAGA, SPOILERY!

Mam dosyć podobne odczucia. Bardzo lubię postać Shuyi, chociaż myślę, że bierze się to między innymi z mojego bezgranicznego uwielbienia dla aktora, który go gra - Nishiego Yukito - ten dzieciak jest po prostu niesamowity i wszystkie sceny z nim oglądałam z zapartym tchem ;) Idealnie udało mu się wykreować postać bezwględnego, obojętnego na cierpienie innych geniusza, który w głębi duszy wciąż jest małym chłopcem i tęskni za matczyną miłością. Niezmiernie fasynują mnie takie charaktery.
Co do nauczycielki - rzecz jasna współczułam jej utraty dziecka, ale poza tym mam do niej raczej neutralny stosunek. Nie zmienia to oczywiście faktu, że jest niezwykle interesującą postacią, a jej zemsta na Shuyi zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Plus uśmiech i "żartowałam" na sam koniec - mistrzostwo świata, naprawdę.

Muszę się z Tobą zgodzić, Nishii był genialny!! W 100% podołał tak ciężkiej roli i mam wielką nadzieję, że tego młodego, bardzo obiecującego aktora będzie mi dane obejrzeć jeszcze w nie jednym filmie.

Nie potrafię czuć sympatii do tego smarkacza. Mam córkę i cokolwiek nie miałby na swoją obronę, jakie trudne dzieciństwo, wyobrażenie cierpienia matki nie pozwala mi go w żaden sposób lubić... Tej dziewczynki nigdy już matka nie weźmie w ramiona. Na to nie ma wystarczającego aktu skruchy ani słów „przepraszam”.

Miałam te same odczucia, jednak w sumie zmieniały się one jak w kalejdoskopie w trakcie trwania filmu :) chyba m.in. to stanowi o jego wartości. Pomimo całej złożoności scenariusza, Nakashima przedstawił nam tę historię po mistrzowsku, umiejętnie żonglując wątkami, odkrywając coraz to nowe elementy układanki, wywołując ogromne emocje w widzu :)

a już bardziej polubiłam postać tej dziewczyny co ją główny bohater zabił. Postać nauczycielki jest po prostu genialna! Zmiażdżyła ich psychikę samymi słowami. To jest po prostu arcydzieło.

Też bardzo polubiłem Mizuki (przyjaciółka Shuyi). A o samym filmie mogę wypowiadać się bardzo pochlebnie. Pierwszy film z dalekiego wschodu jaki oglądałem i jestem na prawdę pod wrażeniem.
przeszkadzały mi w sumie tylko dziwne śmiechy, chichy, ryki, wrzaski głównych bohaterów.

Polecam Oldboya, jeśli jeszcze nie widziałeś.

Nie odczuwam tego samego co Ty - na szczęście.

Absolutnie go nie polubiłem. Strasznie mnie zdenerwował jak zabił dziewczynę. Mimo ona również była postacią 'negatywną w negatywnym tego słowa znaczeniu' (chociaż można to chyba powiedzieć o niemal każdej kreacji w tym filmie) to jedynie ona zaskarbiła sobie namiastkę mojej sympatii. Trzeba jednak przyznać, że chłopak dobrze zagrał.

Zdecydowanie nie mam takich odczuć jak Ty. Głupi gówniarz z wielkim ego zahipnotyzowany przez tv zdecydowanie przecenił swoje możliwości i dostał za to zasłużoną karę. Tak raczej odbieram jego postać. Mam natomiast dużą sympatię do nauczycielki. Mistrzowska rozgrywka.
Generalnie świetny film.

Popieram marekgeta. Zabił z zimną krwią tak małe dziecko. Dostał to na co zasłużył. Ani trochę nie było mi go żal. Najbardziej polubiłem nauczycielkę:"ja też słyszałam coś jak odchodziłam w dal, to nie było pam, tylko booom" haha, mistrzyni słowa. Świetny film!

Czy ten film ma pozytywne zakonczenie?

Nope. Gnojek mnie tak denerwował, że tylko czekałam aż oberwie. Nie dość, że zabijał zwierzęta, to z zimną krwią zabił dziecko. Bo mamusia go nie kochała. Buhu, frajerze. Ta jego dziewczyna też dobra. W dupach się przewraca gówniarzom, a prawo ich chroni ;/ I choć nie każde działanie nauczycielki mi się podobało (narażanie niewinny ludzi, jak tego trzepniętego zastępcę) to przy słowach: "Nie słyszałam pop, słyszałam KABOOM!" uniosłam ręce w geście zwycięstwa. Ten film powinni puszczać gówniarzom w gimnazjach, jako przestrogę. Bezstresowe wychowanie, psia ich mać ...

Dokładnie. Takich dzieci nie ma co żałować.

Dokładnie. Takich dzieci nie ma co żałować.

Dokładnie. Takich dzieci nie ma co żałować.

Ups, jakaś awaria. Nie wiem czemu tyle razy się to wysłało.

Ja za to nie poczułam sympatii do nikogo. Ale oczywiście film bardzo dobry, świetna końcówka.

nie