Świetna parodia pewnych typów osobowości i zjawisk w szkolnej rzeczywistości. Już sam pomysł na film i główną bohaterkę jest dobry. Wreszcie mamy bohaterkę uosabiającą wszelkie negatywne cechy charakteru, której na pierwszy rzut oka nie da się lubić. Tym bardziej interesujący jest pomysł, żeby była to nauczycielka nie znosząca uczniów i szkolnej rzeczywistości, rzucająca do uczniów wulgaryzmy, zwracająca się do niektórych np. „gruby”, nauczycielka, która wszystko olewa, ma w dupie regulaminy i programy, a na każdej lekcji puszcza uczniom przypadkowe filmy. Nawet kiedy w końcu zaczyna próbować ich uczyć robi to na swój specyficzny, mało pedagogiczny sposób. Główna bohaterka na początku wzbudza niechęć, a jednocześnie ciekawość. Z czasem jednak według mnie można zacząć ją lubić. Tym bardziej, że w tym zdziwaczałym, pełnym absurdów otoczeniu wydaje się być jedyną normalną, autentyczną osobą (może obok wuefisty). Mamy tu bowiem zakompleksioną zgaszoną grubaskę szukającą akceptacji, pierdołowatego dziwaka bez własnego zdania (Timberlake), dającego się manipulować dyrektora mającego bzika na punkcie delfinów i najobrzydliwszą postać w całym filmie- Amy, sztuczną do bólu nauczycielkę, będącą typem polukrowanej „przyjaciółki wszystkich”, która jest dla wszystkich miła do zarzygania. Amy co gorsza pozuje na idealną pedagożkę, która ma „uczyć przez zabawę”, która ma też obsesję na punkcie wymyślania i trzymania się sztywnych, kretyńskich zasad i regulaminów oraz nie wacha się pouczać i donosić na koleżanki łamiące jakiekolwiek zasady. W takich warunkach zgorzknienie i cynizm głównej bohaterki wydaje się być uzasadniony, do tego stopnia, że można zacząć jej kibicować. W dodatku film uderza też w bezstresowe wychowanie i wmawianie dzieciom, że są wyjątkowe. Elizabeth wali im prawdę prosto z mostu, nie wacha się uświadamiać im, że są głupio ubranymi beztalenciami.
Cameron Diaz zagrała swoją rolę znakomicie, szybko zapomniałem w ogóle, że to Cameron Diaz, bo gra tutaj postać zupełnie przeciwną swojej osobowości i przeciwną postaciom, które zazwyczaj do tej pory grała.
Podsumowując to nie sądziłem, że po 2007 znajdę jeszcze tak fajną komedię. Nie rozumiem, dlaczego ma tak niską ocenę, bo nie jest to typowa sztampowa komedyjka, ale naprawdę oryginalna, udanie zrealizowana produkcja. Zresztą jak widać została nagrodzona za komedię roku i najlepszą aktorkę komediową przez Teen chiose.
A tak na marginesie, to Cameron po czterdziestce wciąż jest gorąca :D .