Nie ma tu rzekomego rozliczenia z katolicyzmem i edukacją z czasów frankistowskiej Hiszpanii.
Są tylko cudaki, które bawią się w kino i seks.
Puste.
W kogo ten film jest wymierzony?

- W księży, którzy kochają małych chłopców?
- W chłopców, którzy kochają drugich chłopców i już jako dzieci mówią językiem dorosłych (?), są świadome erotycznie, oczywiście tak, jak Pedro sobie życzy.
- W filmowców, którzy robią sobie, co chcą, bez konsekwencji?
- W transwestytów, którzy niczego nie traktują poważnie i jeszcze okradają babcię z emerytury.


Po seansie pozostaje pustka i świadomość, że choć to Pedro wychował się w frankistowskiej Hiszpanii, to nie ma o niej bladego pojęcia.
Jest albo ignorantem, albo głupolem myśląc, że historia Hiszpanii nie ma związku z tym jak wyglądała tam edukacja.

Nie umie nakręcić rozliczenia temat edukacji w Hiszpanii, bo nic o niej nie wie.
Paradoksalnie jego skłonność do zawężania tematu do intymności i emocji zubaża temat. Czyni go banałem.
A przecież niezbędne jest tu naniesienie problemu, dlaczego edukacja w Hiszpanii była taka, jaka była?
Jak było skonstruowane społeczeństwo?
Czy była akceptacja na to, co się działo, czy nie?
Ja nie wiem i z tego filmu się nie dowiedziałem.

Przy tym trywialność i głupota bohaterów nie karze im współczuć, tylko irytuje. Bohaterowie to zwyczajni głupole i pasożyty.

Pedro nigdy nie był intelektualistą, ale rozzumiał ludzi. Ich uczucia i potrzeby. Na taki temat to zdecydowanie za mało.

GŁUPOTA.