....
jeżeli wam tutaj czegoś brakuje, to wiedzcie, że mi też.
No, ale to wszystko wina Antonioniego ( jaaasneeee :P)
LINK DO TEJ KSIĄŻKI ;/, oto czego tu nie ma.
The link is http://www.davidsaulrosenfeld.com/chapter1.html

minął prawie miesiąc... ale lepiej późno ;/

Dzięki! Pewnie przyda mi się do pracy licencjackiej, jeżeli jednak będę pisać o trylogii Antonioniego ; ).

Hm... Ja nie uważam Moniki Vitti za piękność, ale do filmow Antonioniego doskonale pasuje: gra subtelnie i sama jest subtelna, ale nie banalna. Co do zakończenia - jak dla mnie powinno być jeszcze dłuższe (tak tak, jest nieco kiczowate i pretensjonalne, ale i tak jest doskonałe w moim przekonaniu, nie umiem tego uzasadnić).

Co ciekawe, autor tej książki o "Zaćmieniu", D. S. Rosenfeld, nie jest filmoznawcą tylko neurologiem :)

I właściwie nie jest to książka tylko i wyłącznie o tym filmie, ale o całej twórczości Antonioniego, czy nawet - można powiedzieć - kinie włoskim z najlepszych lat. Właśnie czytam i gorąco polecam, chociaż autor czasami "przegina" - rozpatruje np. w jakich jeszcze filmach Antonioniego pojawiła się beczka z wodą i w jakiej funkcji :)

Świetne są m.in. fragmenty o warsztacie pracy Antonioniego, zaskoczony byłem, że "Zaćmienie" nie powstało według szczegółowego scenariusza...

tak, też ostatnio zorientowałem się, że ma tytuł doctor of medicine :)
poza tym miałem okazję wymienić z nim parę listów, w których na pytanie, z jakich publikacji korzystał/korzysta ( filmoznawczych rzecz jasna ) odpisał, że nie rości sobie - broń boże - żadnych praw do uznania jego tekstu za coś więcej niż czym ten tekst w istocie jest, bo on "in the matter of fact, I do not read this kind of books".
A jest to tekst pasjonata, który bardzo czarownie widzi pewne rzeczy; który język filmu pojmuje niezwykle swobodnie ( i być może, że czasem "przegina", jak piszesz ); który nieskrępowany jest akademickim myśleniem o filmie, ma je w dupie.
Tyleż śmieszne co niezbywalne dla naukowców maniery nie są jego udziałem, nie szuka on związków przyczynow-skutkowych, które często są zupełnie idiotyczne w konfrontacji z rzeczywistością, która jest nieskończenie chaotyczna, nieskończona, niesegregowalna w tak prosty sposób. ot, ten tekst, w przeciwieństwie do tych naukowych, jest UCZCIWY. nie podlega naukowemu stylowi myślowemu epoki.
I mniej na pewno podlega temu - tu polecam zapoznanie się!11!! -, co Ludwik Fleck określa naukowym "kolektywem myślowym".

Szkoda, że nie wydał tego w wersji papierowej - czasami oczopląsu dostawałem podczas lektury z ekranu. Ale warto było. No i racja - chwała mu za brak akademickiej nowomowy.

Co za przedziwne znalezisko