Ryk zozgrzanych do czerwoności silników, spektakularne ściganie z użyciem podtlenku azotu i
zjadliwa dalsza historia Briana O'Connera.
Tak po krótce opisać można kolejny hit spod szyldu Fast & Furious. Podstawową zaletą jest
oczywiście nawiązanie w szerokim stopniu do części od której wszystko się zaczęło ale także
wygląd jako taki całej produkcji, cudne autka oraz śliczne kobiety nadają piękna całemu
filmowi
co w tych czasach jest już normą w filmach akcji. Jeszcze jednym atutem można nazwać
widowiskowość która w tym przypadku wyprzedza poprzednika i zostawia daleko w tyle.
Oczywiście nie wszystko jest takie różowe. Brak Vina Diesla i prawie całej obsady jedynki
sprawia że dużo gorzej ogląda się całość.
Paul Walker także zagrał dużo słabiej w porównaniu do poprzedniej części, na to wszystko
można też dorzucić fabułę która mimo że jak już wspomniałem jest ,,zjadliwa" to mogłaby być
dużo lepsza.
Porównując dzieło Roba Cohena do obrazu wyreżyserowanego przez Johna Singletona
skłaniam się ku temu iż o ile Singleton godnie ,,przedłużył" ,,Szybkich i wściekłych"
wzbogacając Ich nawet o dużo więcej akcji o tyle nie jest on lepszy pod względem gry
aktorskiej, fabuły i pod względem całokształtu.