Musisz być smutnym człowiekiem, skoro był dla ciebie pouczający.

Każdy film ma nam dać do myślenia, taki jest zamysł twórców. Skupiają się na jakimś przesłaniu i próbują nam to pokazać na przykładzie z życia. Jeśli według Ciebie zakończenie tego filmu nie ma uświadomić czegoś widzom, to chyba nie oglądałeś/aś uważnie. Zabawne, że stwierdzasz, iż jestem smutną osobą, bo jest wręcz odwrotnie. Wybacz, nie rozumiem Twojej wypowiedzi. Możesz jaśniej?

Zdradź mi proszę jaką naukę wyniosłaś z zakończenia czy całości, bo nie widzę żadnej.

"Bardzo podobalo mi sie zakonczenie. Daje do myslenia. Trzeba walczyc ze swoimi slabosciami."
11.06 dodałam komentarz. Takie były moje odczucia po filmie. Nie czuję potrzeby, by dodawać coś jeszcze, bo to najwidoczniej wszystko, co miałam do napisania.
Moja odpowiedź odnosiła się do Twojego stwierdzenia, iż jestem smutną osobą, co według mnie było bez sensu. Nie odpowiedziałeś/aś na moje pytanie, więc tym bardziej nie powinnam odpowiadać na Twoje.

Nazywajmy rzeczy po imieniu, ten film to szmira jakich wiele. Ja już pomijam tutaj fatalność strony technicznej, bo to nie ma sensu... Nie wiem gdzie jest tutaj walka ze słabościami, skoro całość bazuje na niespełnionej seksualności. Tak czy inaczej, film to tak mocno niesmaczny przykład historii 'z życia wziętej' niby mający nieść ze sobą jakieś wartości, a jednak oparty na banale emocji i charakterach postaci oraz takiej prostocie scenariusza ,że głowa mała. Przerażający jest fakt, jak można ulec tak idiotycznemu tworowi, który wcale nie zmusza do myślenia, bo nie musimy niczego tutaj analizować - wszystko jest podane na tacy....może jedynie co mieli w głowach twórcy, podczas produkcji tego dzieła. Stawiam na myśli samobójcze.

Czyli zamiarem każdego filmu jest dawanie widzom czegoś do myślenia ? Jednak chyba naprawdę jesteś smutnym człowiekiem skoro oglądając jakikolwiek film skupiasz się na tym co twórca chciał nam przekazać, przy nie których produkcjach to musi być naprawdę męczące. Zacznijmy od tego że fabuła tego "filmu" stoi na poziomie marnej telenoweli w której wszyscy są niby szczęśliwi i bogaci, ale jednak coś się psuję i trzeba zrobić skok w bok. Denne dialogi mogą zastąpić nie jeden środek nasenny a gra aktorska plasuję się niżej niż gra dzieci w teatrzyku szkolnym. Nie lada wyzwaniem jest wyciągnięcie chociażby jednej "mądrości" z czegoś co od pierwszej sceny godzi w inteligencje człowieka.

Każda produkcja przedstawia konkretną historię, może ona bawić, wzruszać, stresować, itd. Oczywiście nie chodzi o filmy typowo nastawione na rozrywkę, odmóżdżenie widza. Jednak w większości, moim zdaniem, każdy film skłania do refleksji. Jak każda przeczytana książka. Inaczej byłby to zmarnowany czas.

... za...