Polecam jego "Złote czasy radia" mało znany a jeden z niewielu, który obejrzałem z prawdziwą przyjemnością ;)

Zgadzam się z Tobą, ''Wszystko gra" był zdecydowanie najlepszym filmem Allena, który obejrzałam. Drażni mnie otoczka geniusza kinematografii wokół tego Pana, bo większość jego filmów nie wznosi się ponad przeciętne kino, a ,,Zakochani w Rzymie" są najlepszym tego przykładem...

Dość podobnym filmem do Wszystko gra jest Sen Kasandry, też Allena, może nawet Sen Kasandry mi się bardziej podobał. Ale dla mnie też to jedyne filmy Allena, które naprawdę zapamiętałem i od których się nie odrywałem. No może jeszcze Blue Jasmine. To chyba jedyne (albo jedne z nielicznych) jego filmy, które przedstawiają jakąś historię, umiejętnie prowadzoną od początku do końca, przedstawiają ludzi z krwi i kości i wciągają widza, który jest ciekaw, co się za chwilę wydarzy, jak potoczą się dalsze losy bohaterów.

zgadzam się z tym, że Rzymu w filmie tyle "co kot napłakał" (więcej w tytule niż w fabule:), natomiast jeśli chodzi o te przeskakiwanie z jednej sceny do drugiej, dość chaotyczne przyznaję, brak ciągłości pomiędzy nimi, brak zwartej struktury, ledwie zarysowane sylwetki poszczególnych postaci, może w tym tkwi jakiś sens i urok ukazania w dosyć typowy sposób włoskiej mentalności (?), krzykliwej, kipiącej, gorącej, porywczej, pobieżnej... :)
mimo wszystko nie zakochałem się w Rzymie, może przy kolejnej sposobności? :)

Podpisuje sie pod tym wszystkimi czterema kocimi lapami... ;)

Od zawsze powtarzam, iz kompletnie niezrozumialy jest dla mnie fenomen tego "tworcy"... Prawdopodobnie jego slawa urosla na jakiejs dziwnej snobistycznej fali swego czasu i to wystarczylo, by z jego nazwiska zrobic samonapedzajaca sie tandetna marke pokorju Natalii Siwiec... Totalnie bezkrytyczni krytycy i media zachwyacaja sie kazdym jego nowym filmem, plus do tego niesamowita promocja w kazdy mozliwy sposob, az do znudzenia... Ale jak widac nie wystarczy miec znane nazwisko i zatrudnic smietanke znanych aktorow, by tworzyc dobre kino... Allen wypluwa z siebie kolejne filmy z predkoscia karabinu maszynowego, jakby sie bal, ze jesli tylko zrobi sobie chociazby krotka przerwe, czy tez wezmie sie za cos dluzszego, to ludzie o nim zapomna i juz nie poworci jego "slawa"... A w sumie szkoda, bo gosc z takim potencjalem, szumnym nazwiskiem i ktory ma szanse na pozyskanie praktycznie kazdego znanego aktora, moglby krecic naprawde dobre filmy ze swietna gwiazdorska obsada... Szkoda.

Odniosę się do jedynie kilku z twoich wniosków.
Po pierwsze, dla mnie większość historyjek z tego filmu co prawda było pozbawionych sensu, poza tą Leopolda, która w sarkastyczny sposób obrazuje niezrozumiałą fascynację mediów ludźmi, którzy nic kompletnie nie osiągnęli, co łatwo zaobesrwować również w Polsce. Co do naciągania fabuły - czy nie na tym polega charakterystyka Allena? W każdym jego filmie wiele rzeczy było naciąganych, ale ja osobiście nie widzę w tym nic złego, ot typowe allenowskie poczucie humoru, nazwałbym je wręcz abstrakcyjnym. Jego filmów nie można traktować zbyt poważnie i należy oglądać je z dużym przymrużeniem oka, bo niektóre sytuacje są 'debilne' i taki jest zamiar twórcy i za to kochają go jego wielbiciele. Mi pędzenie od jednej historii do drugiej nie sprawiło większego problemu, a postaci w tym filmie nie nazwałbym płytkimi, każda ma charakterystykę, w większości wcale nieszabonowe, którą doskonale Allen wyodrębnił z tej zagmatwanej fabuły, przeanalizuj jeszcze raz te postacie, jeśli chce ci się to zrobić, a powinno, skoro tak się o tym filmie rozpisywałeś.
A taki wniosek na koniec: nie pasuje ci styl Allena, ale jest on twórcą powszechnie cenionym i ma duże grono wielbicieli w całej Polsce (ja osobiście cieszę się na film, który będzie kręcony w Krakowie) więc oskarżanie go o niedopracowanie jest moim zdaniem trochę nieprzemyślane.

Przepraszam Cię bardzo ale zanim co do czego na temat samego filmu i osoby Allena muszę zadać jedno pytanie: co to niby znaczy twoim zdaniem "nieprzemyślane"? Po prostu nie wiem co chciałeś mi przekazać. Dlaczego użyłeś tego słowa? Mam nadzieję, że nie konkretnie dlatego, że uważasz za "nieprzemyślane" posiadanie mniejszościowej (tak, zdaję sobie sprawę, że większość ludzi ceni Allena) opinii? Mam też nadzieję, że nie uważasz za "przemyślane" i rozsądne wyłącznie podzielanie opinii większości?

Pozdrawiam.

Użyłem słowa 'nieprzemyślane', ponieważ uznałem, że nie przemyślałeś stwierdzenia, ze Allen filmów nie dopracował. Moim zdaniem w kwestii komedii już nawet nie chodzi o gust filmowy, ale o poczucie humoru, a więc całkowicie rozumiem dlaczego komuś może się nie podobać allenowski humor, tym bardziej jego filmy ( ja np. nie mam pojęcia co ludzi śmieszy w Monty Pythonie). Po prostu Allen większość filmów dogłębnie przemyślał i dopracował, nawet jeśli efekt końcowy nie musi się wszystkim podobać, dlatego powinieneś moim zdaniem użyć innego sformułowania.

Moim zdaniem film jest dopracowany, bardzo udany.

No i git. To się dogadaliśmy :)

To w takim razie kompromisowo: Ty zostań przy Allenie a ja przy wywołanym przez Ciebie do tablicy Monty Pythonie bo akurat mnie śmieszy w nim wszystko :]

Pozdrawiam.

Dobrze powiedziane.

"Po pierwsze, dla mnie większość historyjek z tego filmu co prawda było pozbawionych sensu", poza tą Leopolda, która w sarkastyczny sposób obrazuje niezrozumiałą fascynację mediów ludźmi, którzy nic kompletnie nie osiągnęli, co łatwo zaobesrwować również w Polsce. Co do naciągania fabuły - czy nie na tym polega charakterystyka Allena? W każdym jego filmie wiele rzeczy było naciąganych, ale ja osobiście nie widzę w tym nic złego, ot typowe allenowskie poczucie humoru, nazwałbym je wręcz abstrakcyjnym. Jego filmów nie można traktować zbyt poważnie i należy oglądać je z dużym przymrużeniem oka, bo niektóre sytuacje są 'debilne' i taki jest zamiar twórcy i za to kochają go jego wielbiciele. Mi pędzenie od jednej historii do drugiej nie sprawiło większego problemu, a postaci w tym filmie nie nazwałbym płytkimi, każda ma charakterystykę, w większości wcale nieszabonowe, którą doskonale Allen wyodrębnił z tej zagmatwanej fabuły, przeanalizuj jeszcze raz te postacie, jeśli chce ci się to zrobić, a powinno, skoro tak się o tym filmie rozpisywałeś.


Hmm ciekawe z psychologicznego punktu widzenia jest to co napisales... Taka opnie moznaby rowniez napisac np o wiekszosci polskich komedii ostatnich lat... Tyle, ze po naszych koemdiach jedzie sie bezlitosnie (zasluzenie zreszta), a filmy Allena, mimo ze porownywalnych lotow sa chwalone i "doceniane" i na sile szuka sie w nich sensu i glebi uzywajac oczywiscie gornolotnych slow. O filmie "kac wawa" tez mozna napisac ze glupota filmu byla zamierzona, a postaci sa stworzone nieszablonowo i mozna sie w nich doszukac ciekawych konstrukcji osobowosci - kazdy pewnie cos znajdzie... :) W ogole to litosci, zebym w nedznej komedii mial sie doszukiwac charakterystyk postaci, conajmniej jakby to byly filmy bergmana czy podobne... Dla mnie Allen jest artysta tandety i kiczu, mistrzem snobow, wylansowanym tak jak wszystkie dody, mandaryny, justin bimber i cala reszta im podobnych... Nijakie toto, a w niewyjasnionych okolicznosciach sprzedaje sie doskonale... nazwisko Allen zostalo wylansowane jako doskonale sprzedajaca sie marka i maszynka do zarabiania pieniedzy. Szkoda, ze ludzie nabieraja sie na to...

I jeszcze:
A taki wniosek na koniec: nie pasuje ci styl Allena, ale jest on twórcą powszechnie cenionym i ma duże grono wielbicieli w całej Polsce (ja osobiście cieszę się na film, który będzie kręcony w Krakowie) więc oskarżanie go o niedopracowanie jest moim zdaniem trochę nieprzemyślane.

'j. bimber', 'r. patison' i wielka rzesza wszelakiej masci im podobnych "artystow" roznych nurtow tez jest doceniana i wielbiona przez miliony na calym swiecie, jednak nie oznacza to, ze jest to cos, co warto nasaldowac i poprzez psychologie tlumu lykac bezkrytycznie jak mlody pelikan... Litosci... Wiekszosc ludzi na tym forum z uporem maniaka broni filmow Allena chociazby byly nie wiem jak tandetne, tak jakby sam fakt, ze stworzyl to Allen oznaczalo genialne kino... Miejcie zesz ludzie troche wlasnego rozumu, realnego spojrzenia na swiat i obiektywizmu...

Brawo! 100% racji

Moja odpowiedź była do dimmiu, nie do de_niro_fan_500

"Kamera z czołówki serialu śledząc jadącego na rowerze ojca Mateusza bardziej nas zachęca do odwiedzenia Sandomierza niż Allen swoim szumnym filmem zachęcił do zwiedzania Rzymu." - najlepsze podsumowanie całego "uroku" Rzymu w tym filmie :D

Film średni, miałki, ale za jeden-dwa wątki w miarę zjadliwe, podwyższyłam ocenę.

Dosadnie i treściwie :) Świetnie napisane.

Aczkolwiek mnie, mimo iż pustota kartonowego Rzymu poraża, bardziej drażni kolorowa jak choinkowa bombka, wydmuszka "Paryż".

Też uważam "Wszystko gra" za najlepszy film Allena.

Pewnie masz sporo racji, zwłaszcza gdy chodzi o późnego Allena, który powtarza swoje stare chwyty, ale w gorszej, niedbałej wersji. Moim zdaniem z tych późnych niezłe są jego filmy bezpretensjonalne, które niczego nie udają, np. Klątwa skorpiona czy Drobne cwaniaczki, Natomiast najlepszy Allen to są lata 70. i 80. Od Wszystkiego co chcielibyście wiedzieć.... do Hannah i jej siostry. Jest tam też kilka filmów słabszych, ale i kilka takich, które zapewniają Allenowi miejsce w historii kina. Nie jest to może jakaś superelita, ale wyższa klasa średnia :-)

Podpisuję się pod tym obiema rękoma.

Doskonały tekst.
Dokładnie tak myślę o Allenie jak napisałeś.
Dziękuję.

Bardzo niesprawiedliwy momentami.

słaby film a Ellen Page wręcz drewno jak we wszystkich filmach niestety psuje kolejny film swoim brakiem umiejętności aktorski

już to kiedyś napisałem i dostałem mocne zje... od wielu, napiszę to tutaj jeszcze raz jak do wielu filmów, twórców trzeba dorosnąć tak z Allena się wyrasta niestety taka prawda. Za moich młodzieńczych lat Allen był ciekawy z wiekiem okazało się, że to wydmuszką i to mocno popękana do bólu przewidywalny.
Lata temu kiedy w telewizji był Tony Halik i Elżbieta Dzikowska, kiedy dzieciak, młodzieniec wstydził się podejść do dziewczyny, pryszcze na nosie były katastrofą życiową a starym dziadom z Policji i UB na podwórku przeszkadzały dzieci biegająco po trawniku wtedy Allen wydawał się ciekawy, wygadany, strzelający lekko abstrakcyjnymi twierdzeniami, kiedy człowiek dorasta sam sobie tworzy świat po swojemu i Allen stał się zwyczajnie nudny, bezbarwny, monotonny jak dziadek który bez solniczki w kwiatki nie zje obiadu.

Powiedziałem to co czuje oglądając Allena z Allena się wyrasta. Pseudo ynteelktualiści dla których jazz jest częścią życia bo tak wypada i świadczy o ich przynależności do "elyty" to samo miejsce ma Allen właśnie nie wypada powiedzieć, że się z niego wyrasta, że są lepsi ciekawsi i nie ma co oglądać Allena zwyczajna strata czasu. Za takie słowa już z marszu dostaję etykietkę płytkiego hahaha niestety.

Nie przepadam za filmami Allena, dlatego też widziałem ich jedynie kilka.

Jednak zarzucanie "Zakochanym w Rzymie" płytkich, nierealnych scen to... to ignorancja. Przecież taki był zamysł. To parabola i satyra - czyli specjalnie zostawia się płytkich, jednowymiarowych bohaterów i przejaskrawione sytuacje, bo nie o nich tu w ogóle chodzi, a uwypuklenie pewnych mechanizmów.


Polacy są bardzo spiętym narodem i brak im dystansu do siebie, ale też do otaczającego świata, przez to nawet mimo inteligencji, mają problem z dostrzeganiem celowych zabiegów, które polegają na niedosłownym przekazywaniu treści po przez wyolbrzymienie pewnych sytuacji, postaci, zachowań - przy czym Allen w tym filmie robi to tak łopatologicznie, że nawet ja to wychwyciłem. Co nie do końca jest zaletą.