Zderzenie czołowe

„Nazywam się Marian Cudny, całe swoje życie starałem się pracować sumiennie”. Subiektywna kamera odtwarza życie wzorowego kolejarza, którego całym sensem jest praca. Za oknami jego pociągu mijają cztery pory roku. Tuż przed przejściem na emeryturę, na skutek zmęczenia, Cudny powoduje katastrofę, niegroźną w skutkach, która jednak„Nazywam się Marian Cudny, całe swoje życie starałem się pracować sumiennie”. Subiektywna kamera odtwarza życie wzorowego kolejarza, którego całym sensem jest praca. Za oknami jego pociągu mijają cztery pory roku. Tuż przed przejściem na emeryturę, na skutek zmęczenia, Cudny powoduje katastrofę, niegroźną w skutkach, która jednak wydaje się przekreślać jego zasługi. Przodownik pracy nie zasłużył sobie przez to na uroczyste pożegnanie. Coś, co w rzeczywistości się nie odbyło, jednak się odbyło – dzięki kinu. Na Dworcu Centralnym z wielką pompą odbywa się uroczystość na cześć Cudnego. W połowie lat siedemdziesiątych, zanim jeszcze powstał "Człowiek z marmuru", dokumentaliści dokonywali przewrotnej apoteozy „człowieka pracy”, która wydobywała jego niewolniczy status. więcej