Jest rok 1945. Właśnie kończy się wojna. W Świętochłowicach na Śląsku organy bezpieczeństwa tworzą obóz pracy dla Niemców, Ślązaków i Polaków. Pod pretekstem ukarania zdrajców narodu polskiego, UB dokonuje czystek wśród „niechętnych komunistycznej władzy”. Do pracy w obozie zgłasza się młody chłopak Franek (Julian Świeżewski). Próbuje ocalić Annę (Zofia Wichłacz), w której jest zakochany. Nie wie, że wśród osadzonych znalazł się Erwin (Jakub Gierszał), Niemiec, jego przyjaciel sprzed wojny, który od dawna skrycie kocha się w dziewczynie…

Franek dołącza do komunistów, naiwnie licząc, że uda mu się oszukać system. Już pierwsze dni pracy w obozie odzierają go ze złudzeń. A z czasem przekonuje się, że aby ocalić swoją ukochaną, będzie musiał poświęcić wszystko...

Ania, Erwin, Franek, młodzi, piękni, uśmiechnięci. Przed wojną, w 1939, obiecywali sobie, że zawsze będą razem, że nic ich nie rozdzieli. Jakże się mylili. Spotykają się ponownie w 1945, tuż przed kapitulacją wojsk III Rzeszy, w byłym nazistowskim obozie koncentracyjnym, który został przemianowany przez nową władzę ludową na miejsce do katowania i łamania wrogów odradzającej się w glorii i chwale ojczyzny. Polacy, Ślązacy, Niemcy – trafiają tam wszyscy, którzy albo kolaborowali w jakiś sposób z nazistami, albo po prostu nie pasują do nowego ładu. Spotkanie przyjaciół po latach nie jest radosne, dawne obietnice nie mają większego znaczenia. Ania i Erwin są więźniami, Franek pracownikiem obozu, jednym z wielu zniszczonych przez wojnę Polaków, którzy pragną wyłącznie zemsty. Chłopak ma z początku nawet szlachetne intencje, chciałby pomóc Ani uciec i zacząć razem wspólne życie. Ale każdy kolejny dzień spędzony w obozie zmienia go coraz bardziej w bestię, nie aż tak inną od tych, które niedawno poległy.