pierwsza rzecz, która uderza w tym filmie, i to już podczas napisów początkowych, to obsada. cóż za nazwiska! obok Hoppera i Foster w rolach głównych - Joe Pesci w swej ulubionej pozie wyszczekanego gangstera, John Turturro jako mafijny młokos, Dean Stockwell zgrywa się tu na maksa jako jeden z bossów. wiele dzieje się również w epizodach: na dalszym planie jest Vincent Price, Bob Dylan w skąpej rólce i Charlie Sheen, który ginie praktycznie na samym początku. szkoda jedynie, że te wszystkie smakowitosci nie do końca przekładają się na poziom całej produkcji. z początku wszystko zapowiada się jak kolejna opowieść o świadku koronnym, któremu po piętach depcze płatny morderca. mordercą jest rzecz jasna sam reżyser, czyli urodzony do tego typu ról ("Red Rock West") Dennis. z czasem jednak zabójca zakochuje się w swej ofierze i tu sprawa zaczyna już śmierdzieć. ten zwrot jest kiepsko umotywowany psychologicznie, a dalsze nielogiczności tylko potęgują wrażenie, że "Catchfire" na serio traktować nie można. jako lekko pastiszowe kino akcji można to łyknąć, ale i tak pozostaje drobny zawód po seansie. oglądać dla aktorskiej śmietanki i z dużym przymrużeniem oka, wtedy będzie to całkiem miło spędzone półtorej godziny z górką.