Odległa błękitna planeta

gdzieś pod koniec seansu wyobraziłem sobie Herzoga rozmyślającego o nowym filmie. ma zbiór bajecznych ujęć z nurkowania pod lodem, trochę materiału z promu kosmicznego, wywiad z astrofizykiem; ale nic z tego nie zamyka się w spójną całość. i nagle bingo! gra z konwencjami, samotność człowieka, epopeja...

i nie mam tutaj na myśli Wild Blue Yonder, a właśnie tę bliższą nam Błękitną Planetę - tak bardzo ważną dla nas choć ciągle nie do końca zdajemy sobie z tego sprawę, bardzo spodobała mi się myśl o Ziemi - Oazie, o którą wszyscy dbamy i chronimy i nie za 820 lat a już teraz, właśnie w ten sposób odczytuje ten oryginalny...

"To jest jeden z filmów, które wymagają odpowiedniego przygotowania od widza. Więcej - wymagają odpowiedniego widza, który zrozumie język Herzoga. Bardzo trudny i egzotyczny język, wymagający długotrwałych studiów."

Pomysł ciekawy, choć na siłę rozwinięty. Film niestety nie spodobał mi się ani od strony dźwiękowej ani wizualnej. Ponad to niepotrzebnie przedłużone ujęcia wystawiają widza na wielką próbę. Jak dla mnie 4/10.

Długo się zbierałam by obejrzeć ten film-i żałuję,że tak to odwlekałam! Obraz mnie oczarował.Poetyckie połączenie pieknych widoków,klimatycznej muzyki i ciekawej opowieści-odebrałam tak,jakbym obejrzała baśń! Chętnie do niego powrócę-i to nieraz!