20. Warszawski Międzynarodowy Festiwal Filmowy dobiegł już prawie końca. Ostatni weekend zgromadził w stołecznych kinach tłumy widzów, którzy przy kasach walczyli o resztki biletów. Poniżej kilka słów o produkcjach, które można było zobaczyć.
Bardzo miło zaskoczył mnie węgiersko-amerykański obraz "Mix". Bohaterem filmu jest Mitch, nastolatek z Los Angeles, którego ojciec marzy o tym, by syn został uznanym pianistą. Tymczasem Mitch chce być didżejem. Konflikt między ojcem i synem nasila się, gdy obaj wyjeżdżają na pogrzeb dziadka do Budapesztu. Kończy się tym, że chłopak zostaje sam w obcym mieście, obarczony presją powrotu do Stanów na ważny muzyczny egzamin. By zdobyć pieniądze na bilet powrotny do domu, Mitch zadaje się z cinkciarzem-oszustem i mafią rozprowadzającą internetową pornografię. Nowe znajomości i nieznana mu wcześniej kultura zaczynają go niezwykle fascynować.
"Mix" to kino zdecydowanie rozrywkowe, choć znajdzie się w nim wiele scen trafnie odzwierciedlających realia życia współczesnego młodego człowieka. Jeśli dodać do tego świetną muzykę, czyni to film idealną propozycją na sobotni wieczór.
Teraz krótko o produkcji, o której wcześniej nie udało mi się napisać. "Aż do kości" to historia Irene, młodej kobiety z małego, nudnego miasteczka, niezadowolonej ze swojego małżeństwa, wychowującej dwóch synów i borykającej się z nałogiem kokainowym. Jej życie ulega poważnym zmianom, gdy w ośrodku odwykowym poznaje przystojnego pielęgniarza Boba.
Bardzo oszczędny w formie, realistyczny i nie narzucający widzowi żadnej oceny moralnej film ukazuje żmudną drogę Irene do wyjścia z nałogu i poszukiwania lepszego życia. Pozorny brak akcji, wolne ujęcia i znikoma ilość dialogów pozwoliły uwydatnić tragizm sytuacji kobiety. W pełni zasłużona nagroda za reżyserię i aktorstwo na festiwalu Sundance.
"Piękne miasto", które w tym roku zyskało przychylność jurorów w konkursie "Nowe filmy, nowi reżyserzy" i zostało laureatem Grand Prix Nescafe to historia Atbara, który kończy właśnie 18 lat. Na wejście w dorosłość nie czeka jednak z niecierpliwością. Dla niego oznacza to bowiem wyrok śmierci. Akbar w wieku 16 lat został skazany za morderstwo. Dzień po 18 urodzinach zostanie przeniesiony do innego więzienia, w którym będzie oczekiwał na wykonanie najwyższego wymiaru kary. Jego siostra i najlepszy przyjaciel postanawiają walczyć o jego życie. Podejmują próbę nakłonienia rodziny ofiary do wstrzymania egzekucji. I choć dołączają do nich także i inni ludzie, ojciec zamordowanej dziewczyny wydaje się ślepy na wszelką argumentację, w zemście upatrując jedynego słusznego zakończenia tragedii. Mocne i wzruszające kino, które na tle innych irańskich produkcji zadziwia mnogością wątków i różnorodnością bohaterów.
Szczególnie przeze mnie lubiane kino skandynawskie zakończyło moje przesiadywanie w kinie. Najpierw obejrzałam "Świt", na który złożyły się trzy groteskowo-dramatyczne historie, demaskujące zakłamanie i ludzkie słabości. Bohaterami pierwszej opowieści są chirurg Richard i jego żona Agnes, którzy zapraszają na kolację swoich najlepszych przyjaciół. Miło zapowiadający się wieczór zamienia się koszmar, podczas którego na jaw wychodzą sprawy, które mocno wstrząsną posadami małżeńskiego związku. W drugim epizodzie przyglądamy się murarzowi, który przyjmuje nietypowe zlecenie od starszego małżeństwa. Spotkanie z nimi uświadamia mu jak ważna jest rodzina. Ostatnia opowieść to historia Anity, która postanawia odwiedzić męża i zadać mu kilka ważnych pytań. Kilka lat wcześniej ten zostawił ją dla młodszej, z którą zamieszkał w ich byłym wspólnym domu. Choć bohaterowie poszczególnych epizodów ostatecznie nie poznają się, dla nich wszystkich budzący się właśnie nowy dzień oznaczać będzie początek nowego życia.
Komedia dla nastolatków "Tylko Bea" to nowa propozycja Petera Naessa, nagrodzonego za "Ellinga" nagrodą publiczności na 18. WMFF. Tym razem przyglądamy się rozterkom 16-latki, która tak jak jej koleżanki pragnie jak najszybciej skończyć z życiem dziewicy. Kiedy staje się obiektem westchnień najprzystojniejszego chłopaka w szkole, wydaje się, że jej problem już wkrótce zostanie rozwiązany. Przyjaciółki namawiają ją jednak, by swój "pierwszy raz" przeżyła z kimś zupełnie przypadkowym. Wybór pada na 19-letniego Andersa. Niezwykle zabawny film o dojrzewaniu.
A dziś o godz. 20 w kinie Relax uroczyste zakończenie Festiwalu. Uświetni je pokaz filmu "Popatrz na mnie" w reżyserii Agnes Jaoui.
Czytaj również:
Ogólne informacje o Festiwalu
Filmy konkursowe
Nowe filmy nowych reżyserów poza konkursem
Panorama Niemiecka
Nowe filmy polskie na 20. WMFF
Cykl "Mistrzowskie Dotknięcie"
Odkrycia - kolejny cykl filmów 20. WMFF
Relacja z rozpoczęcia
Weekend na Festiwalu
Relacja z poniedziałku
"The Yes Men" czyli jak dobrze się bawić na 20. WMFF
"Dmuchawiec" - amerykańskie kino niezależne na 20. WMFF
Czwartek na 20. WMFF
Wyniki konkursu "Nowe Filmy, nowi reżyserzy"
Bardzo miło zaskoczył mnie węgiersko-amerykański obraz "Mix". Bohaterem filmu jest Mitch, nastolatek z Los Angeles, którego ojciec marzy o tym, by syn został uznanym pianistą. Tymczasem Mitch chce być didżejem. Konflikt między ojcem i synem nasila się, gdy obaj wyjeżdżają na pogrzeb dziadka do Budapesztu. Kończy się tym, że chłopak zostaje sam w obcym mieście, obarczony presją powrotu do Stanów na ważny muzyczny egzamin. By zdobyć pieniądze na bilet powrotny do domu, Mitch zadaje się z cinkciarzem-oszustem i mafią rozprowadzającą internetową pornografię. Nowe znajomości i nieznana mu wcześniej kultura zaczynają go niezwykle fascynować.
"Mix" to kino zdecydowanie rozrywkowe, choć znajdzie się w nim wiele scen trafnie odzwierciedlających realia życia współczesnego młodego człowieka. Jeśli dodać do tego świetną muzykę, czyni to film idealną propozycją na sobotni wieczór.
Teraz krótko o produkcji, o której wcześniej nie udało mi się napisać. "Aż do kości" to historia Irene, młodej kobiety z małego, nudnego miasteczka, niezadowolonej ze swojego małżeństwa, wychowującej dwóch synów i borykającej się z nałogiem kokainowym. Jej życie ulega poważnym zmianom, gdy w ośrodku odwykowym poznaje przystojnego pielęgniarza Boba.
Bardzo oszczędny w formie, realistyczny i nie narzucający widzowi żadnej oceny moralnej film ukazuje żmudną drogę Irene do wyjścia z nałogu i poszukiwania lepszego życia. Pozorny brak akcji, wolne ujęcia i znikoma ilość dialogów pozwoliły uwydatnić tragizm sytuacji kobiety. W pełni zasłużona nagroda za reżyserię i aktorstwo na festiwalu Sundance.
"Piękne miasto", które w tym roku zyskało przychylność jurorów w konkursie "Nowe filmy, nowi reżyserzy" i zostało laureatem Grand Prix Nescafe to historia Atbara, który kończy właśnie 18 lat. Na wejście w dorosłość nie czeka jednak z niecierpliwością. Dla niego oznacza to bowiem wyrok śmierci. Akbar w wieku 16 lat został skazany za morderstwo. Dzień po 18 urodzinach zostanie przeniesiony do innego więzienia, w którym będzie oczekiwał na wykonanie najwyższego wymiaru kary. Jego siostra i najlepszy przyjaciel postanawiają walczyć o jego życie. Podejmują próbę nakłonienia rodziny ofiary do wstrzymania egzekucji. I choć dołączają do nich także i inni ludzie, ojciec zamordowanej dziewczyny wydaje się ślepy na wszelką argumentację, w zemście upatrując jedynego słusznego zakończenia tragedii. Mocne i wzruszające kino, które na tle innych irańskich produkcji zadziwia mnogością wątków i różnorodnością bohaterów.
Szczególnie przeze mnie lubiane kino skandynawskie zakończyło moje przesiadywanie w kinie. Najpierw obejrzałam "Świt", na który złożyły się trzy groteskowo-dramatyczne historie, demaskujące zakłamanie i ludzkie słabości. Bohaterami pierwszej opowieści są chirurg Richard i jego żona Agnes, którzy zapraszają na kolację swoich najlepszych przyjaciół. Miło zapowiadający się wieczór zamienia się koszmar, podczas którego na jaw wychodzą sprawy, które mocno wstrząsną posadami małżeńskiego związku. W drugim epizodzie przyglądamy się murarzowi, który przyjmuje nietypowe zlecenie od starszego małżeństwa. Spotkanie z nimi uświadamia mu jak ważna jest rodzina. Ostatnia opowieść to historia Anity, która postanawia odwiedzić męża i zadać mu kilka ważnych pytań. Kilka lat wcześniej ten zostawił ją dla młodszej, z którą zamieszkał w ich byłym wspólnym domu. Choć bohaterowie poszczególnych epizodów ostatecznie nie poznają się, dla nich wszystkich budzący się właśnie nowy dzień oznaczać będzie początek nowego życia.
Komedia dla nastolatków "Tylko Bea" to nowa propozycja Petera Naessa, nagrodzonego za "Ellinga" nagrodą publiczności na 18. WMFF. Tym razem przyglądamy się rozterkom 16-latki, która tak jak jej koleżanki pragnie jak najszybciej skończyć z życiem dziewicy. Kiedy staje się obiektem westchnień najprzystojniejszego chłopaka w szkole, wydaje się, że jej problem już wkrótce zostanie rozwiązany. Przyjaciółki namawiają ją jednak, by swój "pierwszy raz" przeżyła z kimś zupełnie przypadkowym. Wybór pada na 19-letniego Andersa. Niezwykle zabawny film o dojrzewaniu.
A dziś o godz. 20 w kinie Relax uroczyste zakończenie Festiwalu. Uświetni je pokaz filmu "Popatrz na mnie" w reżyserii Agnes Jaoui.
Czytaj również:
Ogólne informacje o Festiwalu
Filmy konkursowe
Nowe filmy nowych reżyserów poza konkursem
Panorama Niemiecka
Nowe filmy polskie na 20. WMFF
Cykl "Mistrzowskie Dotknięcie"
Odkrycia - kolejny cykl filmów 20. WMFF
Relacja z rozpoczęcia
Weekend na Festiwalu
Relacja z poniedziałku
"The Yes Men" czyli jak dobrze się bawić na 20. WMFF
"Dmuchawiec" - amerykańskie kino niezależne na 20. WMFF
Czwartek na 20. WMFF
Wyniki konkursu "Nowe Filmy, nowi reżyserzy"
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
