Ruszyły zdjęcia do "Sali samobójców" Jana Komasy
Informacja nadesłana przez dystrybutora / 20-11-2009 16:59
Film jest debiutem pełnometrażowym Jana Komasy, współtwórcy głośnej "Ody do Radości". Obraz w nowatorski i odważny sposób podejmuje tematykę fenomenu i zagrożeń Internetu. Przenikają i przeplatają się w nim dwa światy: rzeczywisty i wirtualny. W rolach głównych wystąpią Jakub Gierszał, Roma Gąsiorowska, Agata Kulesza i Krzysztof Pieczyński. Rzeczywistość wirtualna zostanie wykreowana przy użyciu najnowszej technologii 3D przez Studio ORKA/ Crazy Sardine Team.
- Film o młodym człowieku, który zaczyna identyfikować się przez Internet z drugą osobą tak mocno, że zatraca poczucie rzeczywistości zainteresował mnie, kiedy dowiedziałem się, że istnieje zjawisko hikikomori. - opowiada Jan Komasa, scenarzysta i reżyser filmu "Sala Samobójców". - Młodzi Japończycy zamykają się w pokojach, odcinających od współczesnego, pełnego relatywizmu, presji i chaosu życia, by zacząć "żyć" w drugiej - wirtualnej rzeczywistości.
Inspirowany fenomenem społeczności internetowych film przełamuje bariery gatunkowe, pozostając w połowie klasyczną fabularną realizacją, w drugiej filmem wykorzystującym najnowsze techniki animacji i efektów specjalnych. To próba pokazania wirtualnych rzeczywistości takich jak Second Life, w której żyje 16 milionów użytkowników, gdzie każdy może sobie stworzyć własną postać tzw. awatara, którego ubiera, którym się porusza i kontaktuje z innymi, stworzyć własne życie równoległe do realnego, a najczęściej lepsze. W ekstremalnych przypadkach się do niego przenieść.
Zwłaszcza, że wirtualny świat jest tak realistyczny. Można bywać w klubach, kupować markowe ubrania, umówić się na koncert, do kina czy zamówić luksusową call girl. W Second Life rynkiem rządzą rzeczywiste prawa ekonomiczne, a obowiązującą walutę lindeny (L$) można wymienić na realne pieniądze.
Film to także próba pokazania jednej z chorób cywilizacji - hikikomori, określanej także, jako uzależnienie od Internetu. Nazwa hikikomori oznacza zjawisko, a konkretniej osobę, która "zamyka się przed światem" czy, bardziej dosłownie, "odchodzi do pustelni". Dane dotyczące zjawiska wahają się od sześciu tysięcy, poprzez pięćdziesiąt, a kończą się na tak odległym końcu skali jak milion uzależnionych. Neo-pustelnicy XXI wieku potrafią tkwić zamknięci w pokoju przy komputerze podłączonym do Internetu od kilku miesięcy do kilku lat.
"Sala samobójców" to filmowa historia Dominika - licealisty, syna skoncentrowanych na karierze rodziców, który po kolejnym upokorzeniu ze strony kolegów przestaje chodzić do szkoły i zatapia się w wirtualnym świecie. Tam poznaje dziewczynę, niedoszłą samobójczynię. Ona wprowadza go do tytułowej "Sali samobójców" - wirtualnego miejsca skupiającego ludzi, którym tak jak Dominikowi, odechciało się żyć albo przynajmniej taką przyjmują pozę.
- Realizacja tego filmu będzie dla wszystkich wielką przygodą. Nie powstał jeszcze na świecie żaden film, który tak mocno jak "Sala samobójców" łączyłby ze sobą świat realny z wirtualnym - tłumaczy reżyser - to ogromne wyzwanie.
W filmie będzie ponad dwadzieścia minut animacji komputerowej, z grającymi w niej trójwymiarowymi postaciami. Rzeczywistość wirtualna zostanie wykreowana w 3D przy użyciu najnowszej technologii, pod czujnym okiem Adama Torczyńskiego i Olgi Szablewicz-Pisuk ze Studia ORKA/ Crazy Sardine Team. Największe wyzwanie dla twórców stanowi przenikanie się świata filmowego rzeczywistego i wirtualnego, tak, aby całość była spójna i ciekawa wizualnie. Założeniem jest to, aby animowane postacie tworzone w technologii 3D, jeśli chodzi o motorykę ruchów, zachowywały się całkowicie jak prawdziwi ludzie.
- Film o młodym człowieku, który zaczyna identyfikować się przez Internet z drugą osobą tak mocno, że zatraca poczucie rzeczywistości zainteresował mnie, kiedy dowiedziałem się, że istnieje zjawisko hikikomori. - opowiada Jan Komasa, scenarzysta i reżyser filmu "Sala Samobójców". - Młodzi Japończycy zamykają się w pokojach, odcinających od współczesnego, pełnego relatywizmu, presji i chaosu życia, by zacząć "żyć" w drugiej - wirtualnej rzeczywistości.
Inspirowany fenomenem społeczności internetowych film przełamuje bariery gatunkowe, pozostając w połowie klasyczną fabularną realizacją, w drugiej filmem wykorzystującym najnowsze techniki animacji i efektów specjalnych. To próba pokazania wirtualnych rzeczywistości takich jak Second Life, w której żyje 16 milionów użytkowników, gdzie każdy może sobie stworzyć własną postać tzw. awatara, którego ubiera, którym się porusza i kontaktuje z innymi, stworzyć własne życie równoległe do realnego, a najczęściej lepsze. W ekstremalnych przypadkach się do niego przenieść.
Zwłaszcza, że wirtualny świat jest tak realistyczny. Można bywać w klubach, kupować markowe ubrania, umówić się na koncert, do kina czy zamówić luksusową call girl. W Second Life rynkiem rządzą rzeczywiste prawa ekonomiczne, a obowiązującą walutę lindeny (L$) można wymienić na realne pieniądze.
Film to także próba pokazania jednej z chorób cywilizacji - hikikomori, określanej także, jako uzależnienie od Internetu. Nazwa hikikomori oznacza zjawisko, a konkretniej osobę, która "zamyka się przed światem" czy, bardziej dosłownie, "odchodzi do pustelni". Dane dotyczące zjawiska wahają się od sześciu tysięcy, poprzez pięćdziesiąt, a kończą się na tak odległym końcu skali jak milion uzależnionych. Neo-pustelnicy XXI wieku potrafią tkwić zamknięci w pokoju przy komputerze podłączonym do Internetu od kilku miesięcy do kilku lat.
"Sala samobójców" to filmowa historia Dominika - licealisty, syna skoncentrowanych na karierze rodziców, który po kolejnym upokorzeniu ze strony kolegów przestaje chodzić do szkoły i zatapia się w wirtualnym świecie. Tam poznaje dziewczynę, niedoszłą samobójczynię. Ona wprowadza go do tytułowej "Sali samobójców" - wirtualnego miejsca skupiającego ludzi, którym tak jak Dominikowi, odechciało się żyć albo przynajmniej taką przyjmują pozę.
- Realizacja tego filmu będzie dla wszystkich wielką przygodą. Nie powstał jeszcze na świecie żaden film, który tak mocno jak "Sala samobójców" łączyłby ze sobą świat realny z wirtualnym - tłumaczy reżyser - to ogromne wyzwanie.
W filmie będzie ponad dwadzieścia minut animacji komputerowej, z grającymi w niej trójwymiarowymi postaciami. Rzeczywistość wirtualna zostanie wykreowana w 3D przy użyciu najnowszej technologii, pod czujnym okiem Adama Torczyńskiego i Olgi Szablewicz-Pisuk ze Studia ORKA/ Crazy Sardine Team. Największe wyzwanie dla twórców stanowi przenikanie się świata filmowego rzeczywistego i wirtualnego, tak, aby całość była spójna i ciekawa wizualnie. Założeniem jest to, aby animowane postacie tworzone w technologii 3D, jeśli chodzi o motorykę ruchów, zachowywały się całkowicie jak prawdziwi ludzie.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
