William Wyler 

Przyszły twórca ''Ben Hura'' przyszedł na świat jako Wilhelm Weiller w 1902 roku w alzackiej Miluzie, w rodzinie zasymilowanych zamożnych Żydów. Wszechstronnie wykształcony (ukończył paryskie konserwatorium muzyczne), do przemysłu filmowego trafił przez swojego wuja, sławnego producenta Carla Laemmle, właściciela wytwórni Universal. Początkowo pracował jako asystent, by już w 1925 roku zadebiutować jako reżyser filmu ''The Crook Buster''. Wkrótce stał się specjalistą od ''końskich oper'', z których najsłynniejszą była ''Hell's Heroes'', opowieść o trzech rewolwerowcach zmuszonych do opieki nad nowo narodzonym dzieckiem. Westernowi będzie wierny aż do końca kariery. Z nastaniem kina dźwiękowego Wyler dał się poznać jako twórca stylowych adaptacji dziewiętnastowiecznej literatury, w których połączył estetyczne wyrafinowanie z psychologicznym realizmem. To właśnie spod jego ręki wyszła klasyczne ekranizacje: ''Wichrowych wzgórz'' wg. Emily Bronte, ''Dziedziczki'' na podstawie utworu Henry'ego Jamesa oraz ''Jezebel'' z wybitną rolą Bette Davis.

W latach 40. skierował swoją uwagę w stronę realistycznych dramatów psychologiczno-obyczajowych, opisujących ludzkie losy tragicznie naznaczone przez wojnę. Wyler znał wojnę z doświadczenia. W 1942 roku zaciągnął się do armii i od razu skierowany został do działu prasowego wojsk lotniczych, gdzie realizował filmy dokumentujące misje alianckich bombowców nad Niemcami. Pozycja Wylera była tak znacząca, że skutecznie mógł przeciwstawić się działaniom komisji do badania działalności antyamerykańskiej, powierzając często role w swoich filmach aktorom znajdującym się na ''czarnej liście Hollywood''. Po wojnie Wyler postanowił poświęcić się całkowicie kinu popularnemu. Jego ambicją było stworzenie serii filmów będących ukoronowaniem klasycznych, hollywoodzkich gatunków. W ten sposób powstały: ''Godziny rozpaczy'', ''Opowieści o detektywie'', ''Rzymskie wakacje'', ''Biały kanion'', ''Ben Hur'' czy też ''Zabawna dziewczyna''. W latach 60. przeniósł się do Anglii, gdzie wyreżyserował wyrafinowaną adaptację psychologicznego thrillera ''Kolekcjoner'' wg. powieści Johna Fowlesa.

W swojej długiej, trwającej ponad 40 lat karierze, Wyler nakręcił 67 filmów, z których aż 5 zdobyło nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej dla najlepszego filmu. Jego dzieła, choć są popisem stylu, zawsze były podporządkowane opowiadanej historii, której bohaterem był zwykły człowiek zmuszony przez los do pokonywania życiowych trudności. Choć filmowe życie Wylera było spełnione, nie zrealizował swego największego marzenia - adaptacji ''Nędzników'' Victora Hugo. Zmarł na atak serca w 1981 roku w Los Angeles - mimo podeszłego wieku, rozpoczynał wówczas pracę nad kolejnym filmem.