Biografia
Urodził się 9 września 1959 roku w Paryżu we Francji. Gdy miał 7 lat zmarła mu matka. Wychowywał się z ojcem Claude'm Serra, który był znanym francuskim muzykiem. Od najmłodszych lat miał kontakt z muzyką, nic więc dziwnego, że w wieku 11 lat grał już na gitarze. W wieku 15 lat występował już jako profesjonalny gitarzysta rockowy i jazz-rockowy. Jego nazwisko pojawiło się na ponad 30 albumach różnych francuskich wykonawców. Grał z takimi muzykami jak Youssou N'Dour, Mory Kante czy Didier Lockwood. W latach osiemdziesiątych grał na gitarze basowej razem z francuskim śpiewakiem Jacques'em Higelin'giem. W 1977 roku poznał Luca Bessona, co zaowocowało długoletnią przyjaźnią oraz bogatym dorobkiem artystycznym. W 1981 roku skomponował muzykę do pierwszego filmu Bessona - krótkometrażówki "L'Avant-dernier". W 1998 roku Serra wydał swój pierwszy solowy album zatytułowany "RXRA".
Éric Serra - francuski kompozytor muzyki filmowej. Jego charakterystyczny, ochrypły głos można było usłyszeć w piosenkach, które pojawiły się m.in. w produkcjach Luca Bessona - "My Lady Blue" ("Wielki błękit"), "Little Light of Love" ("Piąty element") czy "The Dark Side of Time" ("Nikita"). Tworzona przez niego muzyka to mieszanka brzmień rockowych, elektronicznych, czasami także etnicznych.
Urodził się 9 września 1959 roku w Paryżu (Francja). Ojciec Érica, Claude Serra, w latach 50. i 60. był twórcą piosenek, przez co jego syn miał styczność z graniem od najmłodszych lat. Jako pięciolatek otrzymał od ojca gitarę. Dwa lata później przeżył trudny okres w swoim życiu - zmarła mu matka. Po jej śmierci coraz bardziej zatapiał się w muzycznym świecie. W wieku jedenastu lat zaczął się uczyć gry na gitarze elektrycznej, a już cztery lata później profesjonalnie grał dla takich muzyków jak Mory Kante, Didier Lockwood czy Michel Murty. Jego naturalna, młodzieńcza ciekawość popchnęła go do nauki gry na perkusji, pianinie, syntezatorze oraz basie, który z biegiem lat stał się jego głównym instrumentem. Jako gitarzysta-samouk dużo czerpał z twórczości takich muzyków, jak Ritchie Blackmore, Alvin Lee, Jeff Beck czy John McLaughlin. W wieku piętnastu lat założył swój pierwszy - zanurzony w progresywnym rocku - zespół Flep.
W latach 80. był basistą i kompozytorem w zespole Jaqcuesa Higelina. W tym samym czasie rozpoczął współpracę z Lukiem Bessonem przy jego krótkometrażówce - "L’Avant Dernier" (w 1981). Później, w 1983 roku reżyser poprosił go o napisanie muzyki do jego fabularnego debiutu - "Ostatniej walki" - z akcją umiejscowioną w post apokaliptycznej rzeczywistości. W 1985 Serra stworzył oprawę muzyczną do obrazu "Metro". Otrzymał za nią nominację do Cezara. Wcielił się także w rolę jednego z członków zespołu podczas sceny, w której Arthur Simms śpiewa piosenkę "It’s only mystery". Rok później twórca skomponował muzykę do produkcji sci-fi, "Kamikadze" w reżyserii Didiera Grousseta. W ścieżce można usłyszeć charakterystyczne, orientalne dźwięki. W 1988 roku Serra stworzył soundtrack do europejskiej wersji dramatu "Wielki błękit" - nagrodzonej dwoma Cezarami (w tym dla Serry) opowieści o rywalizacji dwóch przyjaciół (Jean Reno, Jean-Marc Barr). Od momentu premiery filmu przez pół roku płyta z jego ścieżką dźwiękową była na pierwszym miejscu na liście przebojów. Ilość sprzedanych krążków spowodowała, że pokryła się ona złotem, a później platyną.
W 1990 roku Serra skomponował muzykę do "Nikity" (nominacja do Cezara oraz uzyskanie statusu Złotej Płyty), a rok później do filmu dokumentalnego "Atlantis", ukazującego piękno morskich głębin. W 1994 stworzył oprawę muzyczną do "Leona Zawodowca", która przyniosła mu kolejną w karierze nominację do Cezara. W 1995 roku został kompozytorem siedemnastego filmu o przygodach Jamesa Bonda - "GoldenEye", tworząc jedną z bardziej pomysłowych opraw muzycznych całej serii. Ścieżka spotkała się jednak z mieszanymi ocenami krytyki. Twórcy zarzucano m.in., że za bardzo odszedł w swoich kompozycjach od tradycyjnych brzmień, które pojawiały się we wcześniejszych obrazach z Jamesem Bondem. Z kolei zwolennicy popierali innowacyjne muzyczne pomysły. Główny zarzut krytyki skupiał się przede wszystkim na braku motywu przewodniego autorstwa Monty’ego Normana i Johna Barry’ego. Mimo to Serra za swoje kompozycje został uhonorowany nagrodą BMI Film Music Award na festiwalu BMI Film&TV Awards. W 1997 roku stworzył muzykę do "Piątego elementu" (nominacja do OFTA Film Award na festiwalu Online Film&Television Association), a dwa lata później do "Joanny d’Arc" (dwie kolejne nominacje do Cezara). Jako solowy artysta Serra zadebiutował w 1998 roku płytą rockowo-popową "RXRA".
W 2000 roku Éric Serra zdystansował się jako twórca muzyki filmowej od Luca Bessona i zaczął komponować dla takich reżyserów jak Gérard Krawczyk ("Wasabi - Hubert zawodowiec") czy Paul Hunter ("Kuloodporny"). W 2005 Minister Kultury we Francji nadał mu odznaczenie Oficera Orderu Sztuki i Literatury. W 2006, we współpracy z Recall Group (niezależna firma fonograficzna, specjalizująca się w reklamie), założył wytwórnię muzyczną - Recall Music for Films, zajmującą się produkcją muzyki filmowej. W tym samym roku wznowił współpracę z Bessonem, tworząc muzykę do "Artura i Minimków". W ostatnich latach był kompozytorem takich produkcji jak "Lady", "Lucy" czy "Anna".
Od lat Serra jest związany z australijską modelką Jodi Luschwitz, z którą ma dwie córki - Ashani (znaną z roli Aghate w filmie "Niezwykłe przygody Adeli Blanc-Sec" Bessona) oraz Mitivaï (współpracowała z ojcem, kiedy ten tworzył ścieżkę dźwiękową do filmu "Anna" - zaśpiewała piosenkę "A Am Criminal").
Urodził się 9 września 1959 roku w Paryżu (Francja). Ojciec Érica, Claude Serra, w latach 50. i 60. był twórcą piosenek, przez co jego syn miał styczność z graniem od najmłodszych lat. Jako pięciolatek otrzymał od ojca gitarę. Dwa lata później przeżył trudny okres w swoim życiu - zmarła mu matka. Po jej śmierci coraz bardziej zatapiał się w muzycznym świecie. W wieku jedenastu lat zaczął się uczyć gry na gitarze elektrycznej, a już cztery lata później profesjonalnie grał dla takich muzyków jak Mory Kante, Didier Lockwood czy Michel Murty. Jego naturalna, młodzieńcza ciekawość popchnęła go do nauki gry na perkusji, pianinie, syntezatorze oraz basie, który z biegiem lat stał się jego głównym instrumentem. Jako gitarzysta-samouk dużo czerpał z twórczości takich muzyków, jak Ritchie Blackmore, Alvin Lee, Jeff Beck czy John McLaughlin. W wieku piętnastu lat założył swój pierwszy - zanurzony w progresywnym rocku - zespół Flep.
W latach 80. był basistą i kompozytorem w zespole Jaqcuesa Higelina. W tym samym czasie rozpoczął współpracę z Lukiem Bessonem przy jego krótkometrażówce - "L’Avant Dernier" (w 1981). Później, w 1983 roku reżyser poprosił go o napisanie muzyki do jego fabularnego debiutu - "Ostatniej walki" - z akcją umiejscowioną w post apokaliptycznej rzeczywistości. W 1985 Serra stworzył oprawę muzyczną do obrazu "Metro". Otrzymał za nią nominację do Cezara. Wcielił się także w rolę jednego z członków zespołu podczas sceny, w której Arthur Simms śpiewa piosenkę "It’s only mystery". Rok później twórca skomponował muzykę do produkcji sci-fi, "Kamikadze" w reżyserii Didiera Grousseta. W ścieżce można usłyszeć charakterystyczne, orientalne dźwięki. W 1988 roku Serra stworzył soundtrack do europejskiej wersji dramatu "Wielki błękit" - nagrodzonej dwoma Cezarami (w tym dla Serry) opowieści o rywalizacji dwóch przyjaciół (Jean Reno, Jean-Marc Barr). Od momentu premiery filmu przez pół roku płyta z jego ścieżką dźwiękową była na pierwszym miejscu na liście przebojów. Ilość sprzedanych krążków spowodowała, że pokryła się ona złotem, a później platyną.
W 1990 roku Serra skomponował muzykę do "Nikity" (nominacja do Cezara oraz uzyskanie statusu Złotej Płyty), a rok później do filmu dokumentalnego "Atlantis", ukazującego piękno morskich głębin. W 1994 stworzył oprawę muzyczną do "Leona Zawodowca", która przyniosła mu kolejną w karierze nominację do Cezara. W 1995 roku został kompozytorem siedemnastego filmu o przygodach Jamesa Bonda - "GoldenEye", tworząc jedną z bardziej pomysłowych opraw muzycznych całej serii. Ścieżka spotkała się jednak z mieszanymi ocenami krytyki. Twórcy zarzucano m.in., że za bardzo odszedł w swoich kompozycjach od tradycyjnych brzmień, które pojawiały się we wcześniejszych obrazach z Jamesem Bondem. Z kolei zwolennicy popierali innowacyjne muzyczne pomysły. Główny zarzut krytyki skupiał się przede wszystkim na braku motywu przewodniego autorstwa Monty’ego Normana i Johna Barry’ego. Mimo to Serra za swoje kompozycje został uhonorowany nagrodą BMI Film Music Award na festiwalu BMI Film&TV Awards. W 1997 roku stworzył muzykę do "Piątego elementu" (nominacja do OFTA Film Award na festiwalu Online Film&Television Association), a dwa lata później do "Joanny d’Arc" (dwie kolejne nominacje do Cezara). Jako solowy artysta Serra zadebiutował w 1998 roku płytą rockowo-popową "RXRA".
W 2000 roku Éric Serra zdystansował się jako twórca muzyki filmowej od Luca Bessona i zaczął komponować dla takich reżyserów jak Gérard Krawczyk ("Wasabi - Hubert zawodowiec") czy Paul Hunter ("Kuloodporny"). W 2005 Minister Kultury we Francji nadał mu odznaczenie Oficera Orderu Sztuki i Literatury. W 2006, we współpracy z Recall Group (niezależna firma fonograficzna, specjalizująca się w reklamie), założył wytwórnię muzyczną - Recall Music for Films, zajmującą się produkcją muzyki filmowej. W tym samym roku wznowił współpracę z Bessonem, tworząc muzykę do "Artura i Minimków". W ostatnich latach był kompozytorem takich produkcji jak "Lady", "Lucy" czy "Anna".
Od lat Serra jest związany z australijską modelką Jodi Luschwitz, z którą ma dwie córki - Ashani (znaną z roli Aghate w filmie "Niezwykłe przygody Adeli Blanc-Sec" Bessona) oraz Mitivaï (współpracowała z ojcem, kiedy ten tworzył ścieżkę dźwiękową do filmu "Anna" - zaśpiewała piosenkę "A Am Criminal").
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
