Alain Robbe-Grillet 

Alain Robbe-Grillet urodził się 18 sierpnia 1922 roku w Brest, w Bretanii. W 1945 roku ukończył studia na Narodowym Instytucie Rolniczym z siedzibą w Paryżu i rozpoczął karierę naukową przeprowadzając badania w tropikach i we Francji. W wieku 30 lat zdecydował się na radykalną zmianę kierunku swojej zawodowej kariery i zajął się pisarstwem. Jego powieści były na początku źle oceniane przez liczących się krytyków tamtych czasów, ale zdobył światową sławę i szeroką rzeszę czytelników jako członek (obok między innymi Samuela Becketta, Nathalie Sarraute, Claude'a Simona, Marguerite Duras) francuskiego nurtu literackiego nazywanego „Le Nouveau Roman”. Jego książki były tłumaczone na około trzydzieści języków. Do najbardziej znanych należą: „Le Voyeur” (1955), „La jalousie” (1965), „La maison de rendez-vous” (1965), „Project pour une révolution à New York e Djinn” (1981), „Le miroir qui revient” (1985) i „Les Derniers jours de Corinth” (1994). W czwartej dekadzie życia rozpoczął równoległą karierę jako scenarzysta i reżyser, po raz kolejny stosując niekonwencjonalne struktury narracyjne. W 1961 roku na Festiwalu Filmowym w Wenecji zdobył, wspólnie z Alainem Resnais, nagrodę Złotego Lwa za film „Zeszłego roku w Marienbadzie”. Dwa lata później, za „Nieśmiertelną” - pierwszy film, w którym był jednocześnie reżyserem i autorem scenariusza, otrzymał Nagrodę Luisa Delluca. Nakręcił m.in.: „Trans-Europe-Express” (1966), „Człowieka, który kłamie” (1968) i „Piękną niewolnicę” (1983). Mieszkał w odosobnieniu na wsi w Normandii, gdzie oddawał się pasji hodowli kaktusów. Mimo to wciąż podróżował po świecie, a także wykładał literaturę i film na kilku amerykańskich uniwersytetach. Zmarł w 18 lutego 2008 roku z powodu niewydolności serca w Cean, w Normandii.