Charlie Parker I

Charlie Parker spędził dzieciństwo w swoim rodzinnym mieście Kansas City. W wieku 13 lat grą na saksofonie altowym zaczął zarabiać na życie. Dwa lata później porzucił całkowicie szkołę rozpoczynając karierę zawodowego muzyka. Grywał często, w wielu lokalach i z różnymi muzykami.
Od roku 1939 przebywał przeważnie w Nowym Jorku. Tam spotkał muzyków, którzy wywarli ogromny wpływ na jego muzykę. Byli to m.in. Billy Eckstein, Charlie Christiano, Dizzy Gillespie,Thelonious Monk. Z trzema ostatnimi stworzył w latach 1944-1945 nowy styl w jazzie nazwany bebopem.
Charlie nie był nigdy z siebie do końca zadowolony. Był wielkim samotnikiem, indywidualistą. Nie mógł sobie poradzić z samym sobą i coraz częściej uciekał od problemów stosując wszelkiego rodzaju używki.
W roku 1946 Charlie przeżył załamanie nerwowe wywołane nadużywaniem alkoholu i heroiny. Rok później założył kwintet (Parker, Miles Davis, Duke Jordan, Tommy Potter, Max Roach), z którym nagrał najważniejsze płyty. Coraz bardziej popadał w uzależnienie. Dwa razy próbował popełnić samobójstwo.
Zmarł bardzo młodo (miał zaledwie 35 lat).
Jego muzyka zyskała uznanie dopiero po jego śmierci i wpłynęła na wielu muzyków grających jazz. Mimo trudnego dzieciństwa, braku rodzicielskiej miłości i uwagi, dzięki zaangażowaniu i uporowi stał się największym indywidualistą jazzowym wszechczasów.