Christina Lindberg 

Christina Lindberg wychowała się w robotniczej rodzinie, wraz z siostrą i dwoma braćmi. Początkowo chciała zostać archeologiem, jednak już w szkole rozpoczęła karierę modelki. Pozowała w strojach kąpielowych do lokalnych gazet nim zagościła na łamach magazynów dla panów. Jej rozbierane zdjęcia trafiły do takich pism jak "Playboy", "Penthouse" (została dziewczyną miesiąca w czerwcu 1970), "Lui" i "Mayfair". Dzięki swym dojrzałym, pełnym kształtom i niewinnej, dziewczęcej urodzie, Lindberbg szybko stała się popularną pin-up girl.

Swą pierwszą główną rolę zagrała w filmie "Maid in Sweden", jako naiwna i niewinna, lecz ponętna 16-latka Inga. Christina grywała role różnego formatu, głównie prowokujące, seksowne kobiety w filmach exploitation typu "Dog Days", "Expose", "Campus Swingers", "Sex at the Olympics", "Co ukrywają szkolne dziewczęta" i "Anita: Swedish Nymphet". Była rozpoznawalna zwłaszcza dzięki roli brytyjskiej kobiety-szpiega i hazardzistki w japońskim kryminale erotycznym "Sex and Fury". Wystąpiła w dwóch produkcjach uznanego scenarzysty i reżysera filmów dla dorosłych, Josepha W. Sarno – w niezbyt błyskotliwym "Swedish Wildcats" i dziwacznym "Young Playthings". Lindberg zyskała sławę i status kultowej aktorki dzięki roli w filmie "Thriller: A Cruel Picture". Zagrała w nim Friggę - niemą dziewczynę, która zostaje uprowadzona przez starszego mężczyznę, zamknięta w jego prywatnym burdelu i zmuszona do prostytucji. Pozbawiona jednego oka i uzależniona od heroiny z czasem dopełnia zemsty na swych oprawcach. Christina odmawiała udziału w ostrych scenach erotycznych, przez co jej kariera aktorska zaczęła podupadać w połowie lat 70.

W późnych latach 70. studiowała dziennikarstwo, pisywała artykuły do różnych czasopism dla mężczyzn. Jest właścicielką i redaktorką magazynu lotniczego "Flygrevyn", który przejęła po śmierci męża w 2004 roku.

Lata 80. przyniosły aktorce już tylko mało znaczące role epizodyczne. W roku 1993, Christina Lindberg dała wyraz swojej innej, mniej znanej pasji - grzybobraniu. Była pomysłodawczynią, współreżyserką i gospodynią krótkometrażówki "Christinas svampskola", w której dzieliła się swoją wiedzą na temat grzybów w Szwecji oraz sposobów odróżniania gatunków jadalnych.