Elżbieta Barszczewska 

Elżbieta Maria Barszczewska-Wyrzykowska

7,7
392 oceny gry aktorskiej
Elżbieta Barszczewska
Wybitna aktorka teatralna i filmowa. Maturę zdała w 1932 roku w warszawskim Gimnazjum im. Marii Konopnickiej. Zamierzała wstąpić do Szkoły Nauk Politycznych, ale ostatecznie zdecydowała się na na studia aktorskie. Warszawski PIST ukończyła w 1934 roku. W tym samym roku zadebiutowała na scenie Teatru Polskiego rolą Heleny w "Śnie nocy letniej" Szekspira w reżyserii Leona Schillera. Do roku 1939 występowała na scenach TKKT oraz gościnnie w Teatrze Narodowym. W czasie okupacji pracowała jako kelnerka w kawiarni i brała udział w konspiracyjnym życiu teatralnym. Po wojnie pracowała w Teatrze Polskim (1945-62), w Teatrze Narodowym (1962-65) i od 1965 do 1987 ponownie w Teatrze Polskim.
Ostania premiera, która była udziałem aktorki to "Wspomnienie" wg Johna Murrela
z rolą Sary Bernhardt.
W Teatrze Telewizji wystąpiła w "Pieśni" Marie de France.
Na dużym ekranie zadebiutowała jeszcze jako studentka; dzięki delikatnej urodzie, głosowi o ciekawej barwie i niewątpliwemu talentowi szybko zdobyła popularność i uznanie publiczności i krytyki i stała się gwiazdą.
Za wybitne osiągnięcia aktorskie otrzymała kilka znaczących nagród:
nagrodę Ministra Spraw Zagranicznych za role Ofelii (Festiwal Szekspirowski 1947), nagrodę Państwową II stopnia za działalność aktorską (1955), nagrodę m. st. Warszawy za całokształt pracy artystycznej w minionym 10-leciu (1955),
nagrodę m. st. Warszawy za całokształt pracy artystycznej (1960), nagrodę im. Wł. Pietrzaka (1972), nagrodę "Homo Varsoniensis`76"- nagrodę tygodnika "Stolica" (1977), nagrodę ministra Kultury i sztuki I stopnia za wybitne osiągnięcia w dziedzinie aktorstwa (1977).
Wśród odznaczeń, przyznanych aktorce, znalazły się m. in:
Złoty Krzyż Zasługi (1946)
Order Sztandaru Pracy (1949)
Medal 10-lecia (1955)
Order Sztandaru Pracy I Klasy (1959)
Odznaka 1000-lecia (1966)
Zasłużony Działacz Klutury (1968)
Medal 40-lecia (1985)
Aktorka była matką Juliusza Wyrzykowskiego, znanego głównie z roli króla Maciusia I z filmu pod tym samym tytułem.
Zmarła 14 października 1985 roku; pochowana na warszawskich Powązkach.
więcej

Dane personalne:

data urodzenia: 29 listopada 1913

data śmierci: 14 października 1987

miejsce urodzenia: Warszawa, Rosja, (obecnie Polska)

mąż Marian Wyrzykowski (do 23.04.1970, jego śmierć), syn Juliusz (ur. 06.06.1946)
Zmarła w Warszawie (Polska). Została tam pochowana na Cmentarzu Powązkowskim.
W czasie okupacji pracowała jako kelnerka w kawiarni "U Aktorek"i brała udział w konspiracyjnych przedstawieniach teatralnych.
W 1966 roku uhonorowana została Odznaką 1000-lecia.
Od najlepszych
  • Od najnowszych
  • Od najlepszych

Świetnie grała we wszystkich filmach. Obejrzałam wszystkie z jej udziałem :) Posiadała
niezwykłą urodę, głos i te oczy... Za całokształt 10/10. I powtórzę się jeszcze raz,że
ubolewam,iż nie doceniono jej po wojnie. Z resztą podobnie jak większości aktorów
międzywojennego kina. ehh :(

Jedna z najpiękniejszych i najzdolniejszych aktorek. Doskonała w każdej roli i te jej prześliczne oczy.

Obok Andrzejewskiej najlepsza według mnie przedwojenna aktorka. Obie doskonałe. Przy całej sympatii dla całej reszty jak Wiszniewska , Ćwiklińska ,Grosówna czy Smosarska ale to właśnie te dwie to były prawdziwe aktorskie kosy , diamenty , czy nazywajcie to jak chcecie.;) Nie do przebicia.

...z moich ulubionych aktorek miedzywojennych. Kazdy film z jej udziałem to uczta. Piękna i
utalentowana.

Zwykle odwiedzała Dąbrowską ze swoją matką, a później ze swoim mężem Wyrzykowskim. Ot, ciekawostka.