A co kogo obchodzą te rankingi? Anglosasi wydają miliardy na promocję, a polska kultura masowa jest kalką anglosaskiej, więc co w tym dziwnego, że w tych głupich rankingach prawie wszyscy aktorzy to Amerykanie i Anglicy? Każdy może sobie stworzyć własny ranking, a na filmwebie krąży np. coś takiego:
http://www.filmweb.pl/user/Alternatywny_Top_100

No tak, ale ranking "główny" jest o wiele łatwiejszy do odnalezienia niż taki alternatywny, toteż ludzie czasami wybierają film do obejrzenia właśnie po miejscach w nim. Wyobraź sobie w takim wypadku, że ktoś wchodzi, zauważa Masinę w "Nocach Cabirii" i w ten sposób zaczyna się jego wspaniała przygoda z kinem Felliniego. Fajnie by było, nie?

Sam post, z kolei, pisałem z zamierzoną egzaltacją i wiem także, że bije od niego naiwny idealizm, ale cóż...

Oczywiście. Byłoby fajnie. Ale po to są te wszystki Złote Palmy, Złote Lwy, Złote Niedźwiedzie, Europejskie Nagrody Filmowe itd, aby zwrócić naszą uwagę na wartościowe kino. Czasami przyznawane są nietrafnie, czasami wybierają modne tematy, czasami przemawia przez nie snobizm, ale przede wszystkim pozwalają odkryć piękny świat kina, o którym byśmy być może nigdy nie usłyszeli.
Ja swoją przygodę z kinem zaczynałem też z filmami hollywoodzkimi. Musiałem najpierw przesycić się tanim sentymentalizmem i uodpornić na "epickie" wyciskacze łez, aby zacząć szukać w kinie sztuki. Wydaje mi się, że prawdziwi miłośnicy dziesiątej muzy prędzej czy później odkryją perły kina włoskiego.

Idealizm jest ok! Pozdrawiam!