Guy Hamilton I

Guy Hamilton przyszedł na świat 16 września 1922 roku w Paryżu, w rodzinie brytyjskich dyplomatów. Dzieciństwo spędził we Francji, przygotowywany do służby w korpusie dyplomatycznym. Dorastając zafascynował się francuskim kinem (szczególnie filmami Jeana Renoira). Wzbudziło w nim pragnienie zostania reżyserem.

W 1939 roku dostał pracę w Victorine Studios w Nicei (znane obecnie jako Studios Riviera). Piął się po kolejnych szczeblach kariery - pracował w księgowości i jako asystent producenta. Po wybuchu II wojny światowej brytyjski personel i ich rodziny zostały ewakuowane, lecz Hamilton znalazł zatrudnienie w montażowni Paramount News, co pozwoliło mu zdobyć doświadczenie w montowaniu filmów. Niedługo potem rozpoczął służbę w Royal Navy.

Po wojnie powrócił do pracy przy filmach jako trzeci asystent reżysera (co, jak później opisywał, oznaczało bycie chłopcem na posyłki pierwszego asystenta). Przełom w jego karierze nastąpił, gdy Carol Reed powierzył mu rolę pierwszego asystenta reżysera filmu "Stracone złudzenia". Reed stał się mentorem Hamiltona i odegrał dużą rolę w ukształtowaniu go jako filmowca. Pracowali razem także przy filmach "Trzeci człowiek" oraz "Wykolejeniec". Hamilton była także asystentem Johna Hustona w czasie kręcenia "Afrykańskiej królowej", gdzie m.in. zbudował ponton, na którym ustawiono kamerę, gdyż tytułowa łódź była zbyt mała.

Pierwszym wyreżyserowanym przez niego filmem był "The Ringer", adaptacja powieści Edgara Wallace'a. Jego pozycję ugruntowały takie filmy jak "Pan inspektor przyszedł (1954)Pan inspektor przyszedł" oraz dramat wojenny "The Colditz Story". Na początku lat 60. nie zdecydował się na wyreżyserowanie pierwszego filmu o przygodach Jamesa Bonda, "Dr. No", ale jego znajomość z Albertem R. Broccoli ostatecznie zaowocowała wyreżyserowaniem przez Hamiltona trzeciego filmu z serii - "Goldfinger (1964)Goldfingera". We współpracy z producentem filmów o Bondzie, Harrym Saltzmanem, nakręcił następnie "Pogrzeb w Berlinie" z Michaelem Cainem oraz epicki wojenny dramat "Bitwa o Anglię". 

W latach 70. powrócił do filmów o Jamesie Bondzie - nakręcił "Diamenty są wieczne", "Żyj i pozwól umrzeć" oraz "Człowiek ze złotym pistoletem (1974)Człowieka ze złotym pistoletem". W późniejszych wywiadach wspominał, jaką przyjemność sprawiało mu rzucanie Bonda w sam środek śmiertelnie niebezpiecznych sytuacji, a następnie wymyślanie sposobów, w jakie mógłby wydostać się z tarapatów. Komercyjny sukces filmów ugruntował jego reputację, jednak kolejne produkcje: "Komandosi z Navarony" oraz "Pęknięte lustro" na podstawie powieści Agathy Christie okazały się porażkami.

Hamilton pierwotnie miał być reżyserem "Supermana", sytuacja uległa jednak zmianie, kiedy na żądanie Marlona Brando produkcję przeniesiono z Włoch do Anglii. Hamilton wycofał się z realizacji obrazu, był bowiem uchodźcą podatkowym i mógł przebywać w Anglii jedynie 30 dni w roku. Zamiast niego film zrealizował Richard Donner.

Na początku lat 80. Hamilton nakręcił kolejną, dużo lepiej przyjętą ekranizację książki Agathy Christie - "Zło czai się wszędzie". Później zrealizował już tylko dwa filmy: "Remo Williams: Nieuzbrojony i niebezpieczny" oraz "Try This One for Size", po czym przeszedł na emeryturę. Pod koniec lat 80. proponowano mu reżyserię "Batmana", ale odmówił. Był dwukrotnie żonaty - najpierw z Naomi Chance, a później z aktorką Kerimą. Zmarł 20 kwietnia 2016 roku na Majorce.