Ostatni numer Focusa dał mi sporo do myślenia. Był tam artykuł w psychologii dotyczący tego, przygnębiająca muzyka lepiej podbudowuje człowieka na duchu niż muzyka o beztroskim, pozytywnym, energicznym klimacie i że na zły nastrój, smutek, cierpienie, tęsknotę najlepiej działa właśnie muzyka Johna Williamsa i tutaj mnie poruszyła refleksja, że rzeczywiście Williams jak żaden inny kompozytor nie potrafi w muzyce wydobyć głębokich uczuć związanych z bólem i rozpaczą. Moim niezaprzeczalnym faworytem tutaj jest Amistad. Obojętnie czy John Williams tworzył partyturę do dramatów takich jak Lista Schindlera czy przygodowego Scince Fiction jak Gwiezdne Wojny, to soundtrack do tego dramatu Spielberga pokazał coś niesamowicie gorzkiego do refleksji, przed którym staje każdy z nas na jakimś etapie życia - co jest silniejsze: łzy rozpaczy czy łzy radości.