John le Carré 

John le Carré to brytyjski pisarz specjalizujący się w powieściach szpiegowskich. Pod takim pseudonimem tworzył urodzony w angielskim mieście Poole David Cornwell.
Studiował literaturę niemiecką na Uniwersytecie Berneńskim w Szwajcarii. Znajomość języka niemieckiego przydaje mu się w pracy, jaką rozpoczyna w 1950 roku dla brytyjskiego wywiadu wojskowego w Wiedniu, gdzie bierze udział w przesłuchaniach osób przekraczających żelazną kurtynę. Po powrocie do Wielkiej Brytanii w 1952 roku zostaje przyjęty na studia  Lincoln College w Oksfordzie, które kończy w 1956 r. ze specjalnością "języki nowożytne". Następnie zaczyna pracę w Eton College jako nauczyciel języka francuskiego i niemieckiego, będąc wciąż aktywnym oficerem MI5.


W 1960 roku przenosi się do MI6, gdzie pracuje jako drugi sekretarz w ambasadzie brytyjskiej w Bonn. Zachęcony przez lorda Clanmorrisa (piszącego kryminały jako John Bingham), Cornwell publikuje w 1961 roku swoją pierwszą książkę zatytuowaną "Budzenie zmarłych" przybierając pseudonim John le  Carré. Z Bonn zostaje przeniesiony jako konsul do Hamburga. Tam powstają jego kolejne powieści "Perfekcyjne morderstwo" oraz "Ze śmiertelnego zimna". Kariera Cornwella w brytyjskim wywiadzie dobiegła końca w 1964 roku, co było pokłosiem zdrady Kim Philby'ego na rzecz ZSRR. Od tego czasu Cornwell poświęcił się całkowicie pracy pisarza. Jego powieści stają się coraz bardziej poczytne, przyciągając tym samym uwagę filmowców, którzy stosunkowo często po nie sięgają, wystarczy wspomnieć choćby takie tytuły jak: "Druciarz, krawiec, żołnierz, szpieg" (1974) zekranizowana w 2011 r. jako "Szpieg" z Garym Oldmanem i Colinem Firthem, "Russia House" (1989) - "Wydział Rosja" z Seanem Connerym i Michelle Pfeiffer, "Nocny recepcjonista" (1993) - "Nocny recepcjonista" z Tomem Hiddlestonem i Hugh Lauriem, "Krawiec z Panamy" (1996) - "Krawiec z Panamy" z Pierce'em Brosnanem i Geoffreyem Rush czy "Wierny ogrodnik" - "Wierny ogrodnik" z Ralphem Fiennesem i Rachel Weisz.


Sam autor otrzymywał liczne nagrody i wyróżnienia, m.in. został doceniony przez uniwersytety w Bath, w Bernie i w Oksfordzie nadające mu honorowe tytuły honoris causa. W 2008 roku brytyjski dziennik "The Times" umieścił go na 22. miejscu na liście "50 najlepszych pisarzy brytyjskich po 1945 roku", w 2011 Instytut Goethego uhonorował go Medalem Goethego, w 2020 zaś otrzymał Nagrodę im. Olofa Palmego.