Jolanta Nowak 

Marzyła o architekturze, rodzina zaś widziała ją w przyszłości jako lekarkę. Plany te jednak zostały przekreślone, gdy mając 17 lat przeczytała anons o poszukiwaniu młodych odtwórców ról w serialu Stanisława Jędryki "Zielona miłość". Zgłosiła się na próbne zdjęcia i została zaangażowana do roli jednej z koleżanek Sarny (Joanna Pacuła). Ta filmowa przygoda przesądziła o studiach aktorskich na Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. Wkrótce wystąpiła w "Ćmie" Tomasza Zygadło i "Wyroku śmierci" Witolda Orzechowskiego. Po ukończeniu studiów w 1982 roku rozpoczęła pracę w Teatrze Dramatycznym. Pierwszą główną rolę zagrała w dokonanej przez Huberta Drapellę adaptacji powieści Józefa Weyssenhoffa - "Soból i panna". Przeciwieństwem tej lirycznej, stonowanej postaci okazała się dwa lata później rola Ireny - kobiety silnej, przebiegłej i nieustępliwej w dążeniu do zamierzonego celu w komedii erotycznej "Och, Karol" w reżyserii Romana Załuskiego (potem zagrała u twórcy rolę Pauliny, koleżanki Pawła w obrazie "Galimatias, czyli kogel-mogel II"), która przeszła do klasyki kina polskiego. Sukces produkcji, w których się pojawiła przyniósł aktorce sporą popularność także poza granicami kraju. W kolejnych latach wystąpiła w niemieckim miniserialu "Vera Lenz", filmie Marka Koterskiego "Życie wewnętrzne", obrazie "Schodami w górę, schodami w dół" Andrzeja Domalika, "Marcowych migdałach" Radosława Piwowarskiego, telewizyjnym "W środku Europy" Piotra Łazarkiewicza. W 1990 roku aktorka zamieszkała na stałe w Niemczech. Po raz ostatni Jolanta Nowak zagrała gościnnie w serialu "Pensjonat pod Różą" w 2005 roku.